சீனாவிலிருந்து கடன்வாங்கிய மொழி இயல்புகள்.

ஒவ்வொரு மொழிக்கும் ஓர் இயல்பு அல்லது தன்மை என்பது இருக்கின்றது. ஒரு மொழியிலிருந்து இன்னொரு மொழிக்குத் சொல்தாவும்போது  இவ்வியல்பின் காரணமாகச் சொல்லானது மாற்றமடைகிறது.   இந்திய மொழிகளில் தருமம் என்ற சொல்,  "^தர்மா" என்று ஒலிக்கிறது என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். இந்தச் சொல் மலாய் மொழிக்குள் ஏகும்போது  டெர்ம  derma என்று பலுக்கப்படுகிறது. ( மென்டர்ம menderma ).  ஆங்கிலத்திலும் இது டர்மா dharma என்றே ஒலிக்கிறது. இதனை இத்தனை கடின ஒலிகொண்டு வெளிப்படுத்துவது தமிழர்களின் நாவுக்கு ஒத்து வருவதில்லை. தமிழர் அல்லாத அவர்களெல்லாம் ''டர்ம"  என்று ஒலித்து மகிழ்வு கொண்டாலும் நாம் நமக்கு ஒத்தவாறு  "தருமம்"  (தருமத்தை ஒருநாளும் மறக்கவேண்டாம்) என்றுதான் பேசுகிறோம்.

இதே தருமம் என்ற சொல் இந்திய  எல்லை கடந்து சீனர்களிடையே போகுமானால் டர்மா என்பதுகூடப் பொருந்துவதில்லை. மண்டரின் மொழியின் இயல்புக்கேற்ப   "டம்மா" என்று மாறிவிடுகிறது.  அதாவது இடைஞ்சலாகத் தெரியும் ஒலியை விட்டுவிடுவர்.

"ஊட்லி" என்ற ஆங்கிலச் சொல்லை மண்டரின் மொழிக்குள் கொண்டுசெல்ல வேண்டுமானால்,  "ஊ-லி" என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.   டகர ஒற்று  ( ட் ) இடையில் வந்து ஒலியொழுகுதலைத் தடுப்பதுபோலிருப்பதால், அவர்கள் நாவிற்குத் துன்பம் விளைகிறது.  குட் கட் மட் என்றெல்லாம் வல்லெழுத்துக்களைப் போட்டுப் பேசுவது அவர்களுக்குப் பழக்கமில்லை. கடுமையான உச்சரிப்பு.  என்ன குண்டுபோடுவதுபோல் டா டூ என்கிறான்!  என்று சீனப்பாட்டி  கோபித்துக்கொள்வாள்.  "பேசுகிறானா? எதையோ உடைக்கிறானா?......."

நம் பெயர் அவனுக்குக் கட்டமாக (கஷ்டமாக ) இருக்கிறது.  அவன்பெயர் நமக்கு இன்னலாகவும் நாவிடியாகவும் உள்ளது.

ஒருதடவை இங்கு தரப்படும் தகவுடைய  எடுத்துக்காட்டுகளைக் கேட்டுவிட்டால் மொழிகளில் ஒலிமரபு என்பது நன்றாகப் புரிந்துவிடும்.

பேசுவதற்கு முதன்மையானது நாக்கா அல்லது உதடுகளா?  பல மொழிகளில்உதடுகள் முக்கியமானவை. "Thy own lips hath said....." என்று விவிலிய நூல் மொழிபெயர்ப்பு வருகிறது.

பத்மா என்ற பெயரை Padma  என்று  ஆங்கிலத்தில் எழுதுகிறோம்.   மண்டரின் மொழியில்  "பா-மா" என்று சொல்லவேண்டும். மதுரை என்பதை....? Madura என்று சொல்வர். மண்டரினில்   மதுரையை  " மாராய்"  எனலாம்.   டேவிட் மார்ஷல் என்பதை "தாஹுவே மாஸியாவ்"  என்றுதான் சொல்லவேண்டும்.

கேடுது என்று அமைத்துப் பின் கேது என்று சொல்லாக்கம் செய்வதும்,  பீடு+ மன் (பீடுபெற்ற மன்னன்) என்பதை  பீமன்,  வீமன் என்று மாற்றுவதும் தரும என்ற சமஸ்கிருத வடிவத்தை தம்மா என்று பாலிமொழியில் மாற்றுவதும் -- இப்படிப் பட்ட தந்திரம்தான்.   நம்மொழியில் ஒலிமரபுப் படி பீடுமன் என்றே வைத்துக் கொள்ளலாம் என்றாலும்,  பீமன் என்று மாற்றுவது:  வேற்றுமொழி இயல்புக்கேற்ப மாற்றியமைப்பதாகவே கொள்ளலாம். மாற்றியமைத்தபின் அச்சொல் உருத்தெரியாமல் இருப்பது கதைகளை மறைமுகமாகத் தெரிவிக்கவும் உண்மைப்பெயர்களை  இரகசியப்படுத்துவதற்கும்  அமைத்த விதத்தை அறியமுடியாமல் செய்வதற்கும் நன்`கு பயன்படுவன ஆகும்.

இத்தகு வித்தைகளை நம் முன்னோர் நம் மொழிகளில் நன்`கு கையாண்டிருக்கின்றனர்.

யானைக்குப்  பெயர் ஒன்று வைக்கவேண்டி நேர்ந்தது.  அதாவது ஒரு பொதுப்பெயர்.  முன்னரே பலமொழிகளி லெல்லாம் வழங்கும் பெயர்களைக் கடன்வாங்கியிருக்கலாம்.  என்ன கடன்?  திருப்பிக் கொடுக்கவேண்டியதில்லையே.  பிறமொழிப் பெயரை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

ஆனால் பெயர் வேண்டும் என்று தீர்மானித்துவிட்டனர். யானையின் முகத்தை நோக்கினால் பல பக்கலிலும் கடைந்து செய்யப்பட்டதுபோன்ற தோற்றத்தைத் தருகின்றது. வாயில் பல் (கொம்பு) நீண்டமைபற்றி பன்றி என்று பெயரிட்ட மரபையே பின்பற்றி,  கடை+ஜா என்று வைக்கலாம் என்பது கூறப்பட்டது.  டையில் வரும் ஐகாரத்தைக் குறுக்கி,  கடஜா ஆக்கினர்.   அப்போதும் சரிப்படவில்லை.  டகர வல்லொலி நீங்காமல் நின்றுவிட்டது.  தமிழ் மொழியிலிருந்து எடுத்தால் இது ஒரு வேண்டாத இடர். என்ன செய்வது.  டகரத்தை எடுத்தனர். கடஜா ( முகம் கடைந்து பிறந்தது)  என்ற சொல் கஜா என்று மாறியது. இப்போது எவ்வளவு அருமையாக உள்ளது!!  கடையப்பட்டவனே என்பதினும் கஜனானனே   என்பது அருமை.  இந்திய சரித்திரம் எழுதிய ஜான் கே இப்பொருளைத் தம் நூலில் முன்வைக்கிறார்.

எடுத்துக்காட்டுகள்:

இடு  >  இட்டம் :    இடு > இடுச்சை > இச்சை .
பரி  + இடுச்சை >  பரீட்சை .

படி > பஜி :

முருகனைப் படி மனமே -  திருமால்

மருகனைப் படி மனமே.

படி என்பது பாட்டுப் படி என்று பொருள். படிப்பது வேறு பாடுவது வேறு என்று நீங்கள் வாதிடலாம்.  இரண்டும் அந்தக் காலத்தில் ஒன்றுதான்.  பாட்டுப் பாடு என்பது பாட்டுப் படி என்றாலும் அப்பொருளே தரும். அப்போதெல்லாம் நம் மொழி பாடும் மொழியாகவே இருந்தது.   எல்லா வாத்தியார்களும் தங்கள் பாடங்களைப் பாடியே கற்பித்தனர்.    படி+ அம் = பாடம் என்று கூறப்படினும் அங்கனமின்றி பாடு+அம் என்றாலும் பாடம் என்றே வருதல் காண்க.  பேசு + ஐ = பேசை > பாசை > பாஷை என்றாலும்   பாடு+ ஐ = பாடை> பாஷை என்பதும் பொருந்தியே வருகிறது.  தாயும் மகளும் என்றாலும் மகளும் தாயும் என்றாலும் ஒன்றுதான் என்று கூறுவது இதற்கு சரியாகிறது. இவையெல்லாம் இருபிறப்பிச் சொற்கள் என்றே கொள்ளவேண்டும்.  நிற்க, முருகனைப் படி என்பதில் பாட்டுத்தான் பாடச் சொல்கிறார்கள் என்று எடுத்துக்கொள்வோம். எதுவாயினும், வேற்றுமொழிக்கு ஊட்டமாகும்போது,  படி என்பதைப் பஜி என்று மாற்றி, 

முருகனைப் பஜி மனமே --  திருமால்

மருகனைப் பஜி மனமே

என்பதும் அழகாகவே உள்ளது.   படி  பஜி  அயற்செலவு உருவத்தை ஆராதிப்பீர்களாக.  பஜி என்பதிலிருந்து  பஜி+அன் + ஐ என்று இணக்குவித்து, பஜனை என்று புனையலாம்;  பஜி+அன் =  பஜன் என்று வனையலாம். எல்லாம் அழகாகவே உள்ளது.

தொல்காப்பியர் சும்மா சொல்லவில்லை.  வலிக்கும்வழி வலிக்கலாம்; மெலிக்கும்வழி மெலிக்கலாம்.  எப்படிச் செய்தால் சொல் அழகாய் அமையுமோ அப்படியே செய் மனமே.  நெடிது வாழ்வாய்.

இந்தமாதிரி தந்திரங்களையெல்லாம் சீனர்களிடமிருந்தோ கற்றனர். நம் சங்கதத்திலும் சீனச்சொற்களும் உள்ளனவே!
 Note:
After writing and completing a draft post the
writer reads through and makes certain changes and
saved them. After posting the computer is switched off. 
When the computer is restarted several hours later 
it is surprising to find  all edits missing and the
unedited version reappearing.  A virus or bug
is performing this unwanted service and increasing our
workload.
Now we have edited again. 

சொற்களைக் கடன்வாங்குதல்.

இப்போது எல்லா நாடுகளிலும் பல இன மக்கள் குடியிருக்கின்றனர்.  இப்படிப் பல மொழியினரும் அடுத்தடுத்து வாழ்வது ஒருவகையில் உலகப் புரிந்துணர்வுக்கு முதன்மையான வாய்ப்பு என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.

சிங்கப்பூரில் சீன மொழி பேசுவோரே மிகுதியாய் உள்ளனர். அவர்கள் தம் மொழியைப் பேசும்போது தொலைப்பேசி, உந்துவண்டி முதலியவற்றுக்கு ஆங்கிலச் சொற்களைப் பயன்படுத்துவது மிகவும் குறைவு.  உந்துவண்டிக்கு "ஹோங்க் சியா" என் `கிறார்கள்..இவர்களுக்கு ஆங்கிலச் சொல்லான "கார்" என்பது தெரியாமல் இல்லை. ஆங்கிலம் பேசும்போது கார் என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துவர்.

மலாய்க் காரர்களும்  உந்துவண்டிக்கு " கிரேய்த்தா"  என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.  ஆனால் தொலைப்பேசிக்கு வேறுசொல் மொழியில் இல்லாத காரணத்தால் "தலிப்போன்" என்பார்கள். எழுத்தில் எழுதும்போதும் இச்சொல் ஒலிபெயர்த்துத்தான் எழுதப்படுகிறது.  மொழியில் சொல் இல்லாதபோது அயற்சொல்லைப் பயன்படுத்துவதில் தவறு எதுவும் இல்லை. சொந்தமாக மொழியில் சில சொற்களை அமைக்கப் பெரிதும் இடர்ப்பட வேண்டியிருந்தால் அயற்சொற்களையே சில வேளைகளில் ஏற்றுக்கொள்வதில் தயக்கம் ஏற்படலாகாது.

தமிழைப் பொறுத்த மட்டில் சொந்தச் சொற்களை உண்டாக்கிப் பயன்படுத்திக்கொள்ளும் வசதி நிரம்பி வழிவதாகவே சொல்லவேண்டும்.  பழஞ்சொற்களை ஆய்ந்துகாணும்போது இவ் வசதி மிக்கத் தெளிவாகவே நமக்குப் புலப்படுகிறது.  இலத்தீன் மொழி உருவெடுத்த காலை தமிழ் நாட்டுப் பண்டிதர்கள் அங்கு சென்று தம்மால் இயன்ற உதவிகளைச் செய்திருக்கின்றனர். நன்னூல் முதலிய நூல்களைப் படித்த வெள்ளைக்காரர்கள் அதனை ஐரோப்பிய மொழிகளில் மொழிபெயர்த்தது மட்டுமின்றி இலக்கணம் எப்படி அமைப்பது என்பதையும் கற்றுக்கொண்டனர். இதனால் ஆங்கிலமொழி பிரஞ்சு முதலானவை வளம்பெற்றன. தமிழிலும் சமஸ்கிருதத்திலும் காணப்பட்ட இலக்கணங்களை ஒட்டியே அவர்களும் அமைத்துக்கொண்டனர்.  பாணனாகிய பாணினியும் காப்பியக் குடியைச் சேர்ந்த தொல்காப்பியரும் சொன்னவற்றிலிருந்து மொழிநூல்  என்னும் கலையையும் உருவாக்கும் ஊக்கம் அவர்களுக்கு உண்டாயிற்று.

பகுதி, விகுதி. சந்தி. இடைநிலை. சாரியை என்றும் எல்லாம் உணரும் வாய்ப்பு அவர்களுக்குக் கிட்டியது.  தோன்றல், திரிதல், கெடுதல், குறைகள், மிகைகள் என யாவும் உணர்ந்துகொண்டனர்.  சுப்ரதீபக் கவிராயரின் மாணாக்கரான வீரமாமுனிவர் என்ற பெஸ்கியும் பின் போப்பையர் போன்றவர்களும் தமிழில் பெரும்புலமை பெற்றனர்.  பெஸ்கி பாடிய தமிழ் விருத்தப்பாக்கள் கம்பன் கவியின் சாயலை ஒத்து நின்று மிளிர்கின்றன.

எல்லாவற்றையும் படித்துக்கொண்டே இருந்தால் நீங்கள்தாம் புலவர்.
பிறமொழிச் சொற்களைக் கடன்பெற்று உரையாடும்  நிலையும் குறைந்துவிடும்.  ஆங்கிலம், இலத்தீன், சமஸ்கிருதம்  முதலியன படிக்கும்போது  அவ்வம்மொழிகளையே தூய்மையாகப் பயன்படுத்துங்கள்.
மலாய் பேசும்போது தமிழைக் கலக்கவேண்டியதில்லை.

எமது மலாய் ஆசிரியர்களில் ஒருவர் பின் ஓய்வுபெற்ற மலாய்மொழிப் பள்ளிக்கூடங்களின் ஆய்வகர்.  அவரிடமிருந்து தமிழனான அப்துல்லாவின்
"ஹிக்காயாட் அப்துல்லா"  முதலியவற்றையும் சில இலக்கியங்களையும் கற்று அறிந்துகொண்டேம் .  தொலைகாட்சியில் சீன நிகழ்ச்சிகளையும் மலாய் நிகழ்ச்சிகளையும் ஆங்கிலத்தையும் பாருங்கள்.

இந்தோனேஷியப் பாடகி பாரமிதா பாடிய ஒரு மலாய்ப் பாட்டைத் தமிழில் மொழிபெயர்த்துக் கவிதையாக எழுதியிருந்தேம்.  அது கள்ள மென்பொருள் தாக்கியதால் அழிந்துவிட்டது.  எமது கரட்டுவரைவுகளில் எங்கேனும் இருக்கிறதா என்று தெரியவில்லை. இருந்தால் வெளியிடுவேம். இந்தோனேசிய பாம்பாட்டிப் பாடகி மரணம் பற்றி ஒரு கவிதை எழுதினேம். அதுவும் காணவில்லை.

Crohn's Disease  என்பதற்கான தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு இருக்கிறதா என்று தெரியவில்லை. இந்த நோய் உள்ள ஒரு உறவினரை மருத்துவமனையிற் சென்று கண்டேம். இப்போது அதைப்பற்றி மேலும் அறிந்துகொண்டிருக்கிறேம்.   நாம் தினமும் கற்றுக்கொண்டிருக்கிறோம்.
தினம் என்ற சொல்லின் அடிச்சொல் தீ என்பதுதான் என்று ஒரு தமிழ்ப்பேராசிரியர் ஆய்வுசெய்து முடித்திருந்தது இப்போது நினைவுக்கு வந்துவிட்டது.

சில வேளைகளில் பிற நாடுகளின் தளங்களிலும் சென்று பின்னூட்டம் செய்துள்ளேம். ஒரு தலைமை நீதிபதி வேலைப்பட்டியல் இடுவதில் நடத்தைக்கேடு தோன்றுமா என்பதுபற்றிய இந்தியாவில் ஏற்பட்ட வாதம் படிக்க இனிமையாகவிருந்தது.  சில தாளிகைகளில் தளங்களில் சென்று பின்னூட்டம் இரண்டு வெளியிட்டேம்.

நாம் வாழும் உலகில் பல இன மனிதர்களும் பல மொழிகளும் பல ஆய்வுக் கருத்துகளும் உள்ளன.

மீண்டும் சந்திப்போம்.

திருத்தம் பின்பு.

கச்சடா என்ற சொல்.

கச்சடா என்ற சொல் தமிழானால் அதற்கு ஒரு தமிழ் மூலமிருக்கவேண்டும். இதற்கு மூலத்தை அறியுமுன் சில தொடர்புடைய சொற்களைக் கவனிப்போம்.  சொற்களுக்கும் மூலமும் உறவு முறைகளும் உண்டு என்பதை
சில சொற்களைக் கொண்டே நீங்கள் தாமே அறிந்துகொள்ளலாம்.

கஞ்சல் என்ற சொல்: அழுக்கு, குப்பை, கூளம், எளியது ( அதாவது உயர்வு ஏதும் இல்லாதது ) என்று பொருள்படும். உலக வழக்கில் அருகியே காணப்படுகிறது. கஞ்சன் என்ற சொல் கஞ்சல் என்பதற்கு அணுக்கமாகத் தோன்றுவதாகும். இது
உலோபி,  முடவன் , குள்ளன் என்று பொருள்தருமேனும்  முன்சொன்ன பொருளிலேதான் பெரிதும் உலகவழக்கில் அறியப்படுகிறது,  கச்சா என்பது தாழ்வானது என்று பொருள்படும்.  கச்சா எண்ணெய் என்பது தூயதாக்கப்படாத கல்லெண்ணெய். (பெட் ரோல் ).   கசடு என்பது திருக்குறளில் வரும் சொல். கற்க கசடற கற்பவை என்கிறார் திருவள்ளுவர்.  கசடற என்றால் குற்றமில்லாமல், ஐயம் திரிபு அற என்று ஆசிரியர்கள் நமக்கு அறிவித்திருக்கிறார்கள்.

இனிச் சொல்லமைப்புகளைக் கவனிப்போம்:

அடிச்சொல் :  கச.

கச  -  கசப்பு   (கைப்பு, வெறுப்பு, சில மூலிகைகள்)
கச  -  கசலை   (துன்பம்).
கச -   கசனை (   ஈரம்,  காவி  இன்னும் சில)
கச -   கசாகு  ( விரோதம்,  பாம்பு)
கச -  கசாகூலம்  ( குப்பை,  கூளம், சாதிக்கலப்பு)
கச -  கசிதல்  : ( ஊறிவழிதல்,  வேண்டாத வழிதல் . இரங்குதல்  இன்னும்  )
கச -  கசமலம் ( அழுக்கு,  கெட்டது)
கச -  கசம்  ( அழுக்கு :  கசம்பிடித்தவன் )
கச -  கசமாலன்  :   (கெட்டவன் )
கச -  கசமாலி  ( மேற்படி)
கச -  கச்சம்  ( ஊற்று,  இன்னும் பல)
கச - கச்சல்  ( வெறுப்பு , கசப்பு,  ஒல்லி)

• கச - கச்சளம்  ( இருள்)

இது இன்னும்  பல வடிவங்கள் கொள்ளும்.

கஞ்சல் என்பதும் உள்ளது. ( அழுக்கு முதலியவை).

அஞ்சுதல் அச்சம் என்றும் எஞ்சுதல் எச்சம் என்றும் அமையும்.

இவற்றிலிருந்து  ஞ்ச > ச்ச திரிபும் உணரலாம்.

பெரும்பாலும் கச என்பது வெறுப்புக்குரியதைக் குறிக்கிறது.

கச + அடை = கச்சடை >  கச்சடா  என்றாகும்.

அடு > அடை.
அடு > அடா.  ( ஆ விகுதி ).

கச்சல் என்பதனுடன் தொடர்புள்ள சொல்.

கச்சடா என்பது அடர்வான அழுக்குப் படை என்று பொருள்.

சில சொற்களே தரப்பட்டன.  வேறொரு சமயத்தில் மற்றவை அறிவோம்.

kasa  original meaning:   bitter.  Note:  cha > sa softening pronunciationwise 
kasa  derived meaning:  something detestable.  not likable.
To note:  jcha > chcha  word corruption. eg:  anjchu > achcham.

Extra dots inserted by hacker have been removed.
Will review