பெருவுடையார் பிருகதீஸ்வரர் கோயில் சொல் பொருள்.

பிருகதீஸ்வரர் சொல்லமைப்பு.

இந்தச் சொல்லை இப்போது கணித்தறிவோம்.

இக்கோயில் ராஜராஜ சோழனால் கட்டப்பெற்றதென்பது நாம் அறிந்ததே, இதைக் கட்டும்போது அம்மன்னன் என்ன பெயரிட்டான் என்பதை நாம் அறியோம்.   ஆதிப் பெயர் எதுவாகவேனும் இருக்கட்டுமே.  இச்சொல் எப்படிப் புனையப்பட்டதென்பதை மட்டும் பற்றி இங்கே உரையாடுவோம்.

கோயிலின் பெயர்களிலொன்று பெருவுடையார் கோயிலென்பது.  உடையவர்கள் உலகில் பலர் எனினும் உண்மையில் யாவையும் உடையான் என்போன் கடவுளாகிய சிவபெருமானே ஆவான். ஆகவே பெரு உடையார் என்பது பொருத்தனமான பெயர்.

உடையார் என்ற சொல்லின்முன் பெருமை குறிக்கும் பெரு என்னும் உரிச்சொல் வருவதாயின் அது பேர் என்று திரியவேண்டுமென்பது இலக்கணம்.   ஒரு ஊர் என்பது ஓர் ஊர் அல்லது ஓரூர் என்று மாறும்.  அதுபோலவே இச்சொல்லும்.  கவிதையில் மட்டும் இசை முறிவு ஏற்படுமாயின் இசையைத் தக்கவைத்துக்கொள்ள இவ்விதியைக் கவிஞர் புறந்தள்ளலாம்.  கவிதைக்கு ஓசையே முதன்மை. இலக்கணத்தில் மாற்றம் செய்துகொள்ளத்தக்க இடங்களும் உள்ளன.

இந்தப் பெயரில் அப்படி வராமல் பெரு உடையார் -  பெருவுடையார் என்று வருகிறது.  எனவே பெருவு உடையார் என்பதுதான் இதுவோ என்று எண்ணத் தோன்றும்.  பெருவு என்ற சொல் பெரியது என்ற பொருளில் தனிச்சொல்லாய்க் கிடைக்கவில்லை.  ஆனால் நமச்சிவாய என்ற மந்திரம் பெருவெழுத்து என்று கூறப்படும்.  இச்சொல்லும் பேரெழுத்து என்று திரிபு கொள்ளாமல் பெருவெழுத்து என்றே கிடைக்கின்றது.  பேரெழுத்து என்ற சொல்லும் பெருவெழுத்து என்பதும் ஒன்றென்று கூறுவதற்கில்லை. இவை பொருள் வேறுபாடு உள்ளவை.  ஆதலின் பெருவு என்ற ஒருசொல் இருந்து அது பெரியோன் சிவன் என்ற பொருளில் வழங்கிற்று என்று கொள்க. அச்சொல் வழக்கிறந்துவிட்ட தென்பதை இவ் வடிவங்கள் காட்டுகின்றன.  பெருவு உடையார் - பெருவுடையார் எனின் பெரு என்பது   பேர் என்று மாறத் தக்கதன்று.  நிலைமொழி ஈற்று வுகரம் உகரம் வர,  வந்த உகரம் ஒழியும்.

இப்போது இலக்கணம் சரியாய் உள்ளது.

பின்னாளில் பெருவுடையார் என்ற சொல் இப்படி மாறிற்று.

பெருவு  -  பிருக.  (பெ >  பி;  வு > வ > க )

அது  -   து. (  இவை இரண்டும் மூலச் சொல் முதனிலையிலும்  மற்றும் இடைநிலையிலும்  ஏற்பட்ட திரிபு )

உடையார்:  ஈஸ்வரர்.  ( இது உடையார் என்பதன் பொருளைத் தருகிறது ).

(பெருமான் > பிரமன் என்று சிலர் கூறுவர்; இதிலும் பெ> பி திரிபு வருகிறது )

(பெத்த மனம் பித்து, பிள்ளை மனம் கல்லு என்ற பழமொழியிலும் பெ-பி மோனையாக நிற்றல் காண்க ).

இத்தமிழ்த் திரிசொற்களையும் உன்னுக:

பெருமான் > பிரான்.   சிவபிரான்.  ஏசுபிரான்.

பெருமாட்டி > பிராட்டி.  சீதாபிராட்டி.

மேற்கூறிய பிருக து ஈஸ்வரர்:

இவற்றை எல்லாம் சேர்த்துப் புணர்த்தினால்  பிருக து ஈஸ்வரர் என்று ஆகி,

புணர்த்தப்பெற்று,   பிருகதீஸ்வரர் என்று சரியாக வருகிறது.   இது ஒரு விளக்க வரலாற்றையும் தெரிவிக்கிறது.  அதாவது பெருவு என்னும் உடையாரே ஈஸ்வரர் என்பதாம் என்பதறிக.  பெருவு என்றால் அது ஈஸ்வரர் என்பதே இதன் பொருள்.  அதாவது சிவன்.

ஆகவே பெருவுடையார் எனின் பிரகதீஸ்வரர்.

பெருவுடையார் என்பதற்குச் சமஸ்கிருதத்தில் பொருளாக்கம் தந்து அதையே ஒரு பெயராக வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. திரிபுப் பெயராயினும் மூலப்பெயர் அது; அதன் விளக்கம் இது என்-கின்றது இப்பிற்புனைவுப் பெயர்.

அடிக்குறிப்பு:

பெருவுதல்:  வினைச்சொல்.  பெருவு:  தூக்கத்திற் பிதற்றுதல்.

A new year lunch புத்தாண்டு வாழ்த்து

இன்னும்சில நாட்களிலே இவ்வாண்டு  தீர்ந்துவிடும்
மின்னுமொரு  புத்தொளியாய்ப் புத்தாண்டு மலர்ந்துவிடும்
மன்னுபெரு நலங்களெலாம்  மா நிலத்தீர் நீர் பெறுவீர்

தம்மிருகால் தாங்குவபோல் தாம் நிமிர்ந்த வாழ்வுறுவீர்

துயர்தொடரா நிலைத்தூய்மை  தோன்றியுமை மகிழ்விக்கும்
அயர்வடையா உடல் நலமே  அன்றாட  வளமுரைக்கும்
பயிர்செழித்து நானிலமேல் பஞசமின்றிப் பயன்மிகுக்கும்
தயிர் நிறைத்த ஊணயின்று தாரணியில் வாழ்வுறுவீர்.

புத்தாண்டு வருவதை முன்னிட்டு எமக்கு ஒரு குடும்பத்தினர்
இன்று பகல் விருந்தளித்தனர்.  யாம் உண்டது நல்ல தயிரும் சோறும்தான். என்னே எம் மகிழ்வு.  இதுபோல் யாவருக்கும் கிட்டுமாக. எமது புத்தாண்டு வாழ்த்து உரித்தாகுக.

நீங்கள் விரும்பிய அனைத்தும் கிட்டி மகிழ்வுடன் வாழ்வீர்களாகுக

தியாகம் என்னும் சொல்

இன்று தியாகம் என்ற சொல்லைச் சிறிது ஆய்வு செய்வோம்.  தியாகம் என்பது தமிழில் வழக்கில் உள்ள சொல் தான்.   அப்படிச் சொல்ல விரும்பாவிடின் செந்தமிழில் " ஈகம் " என்று சொல்லலாம்.  அதே பொருளைச் இச்சொல்லும் தருமென்பதறிக.

தியாகத்தில் மனிதன் உயிரை மட்டுமா கொடுத்துவிடுகிறான்?  இல்லை.  தன் பொருள்களையும் சமயத்தில் நெருப்பிலிட்டு எரித்துவிடுவான்.  காதல் தியாகம் என்ற ஒரு புதிய தியாகத்தைக் கொஞ்ச காலத்தின் முன் வந்த திரைப்படங்கள் போதித்தன. யாம்  பெரும்பாலும் இப்போது கதைகளைப் படிப்பதும் திரைப்படங்கள் பார்ப்பதும் மிகமிகக் குறைவு. இன்னும் இதுபற்றிக் கதை-   நாடக எழுத்தாளர்கள் எழுதுகிறார்களா  என்று தெரியவில்லை.

பழங்காலத்தில் தியாகம் செய்தவர்கள் பெரும்பாலும் தம் வாழ்க்கையை ஏதேனும் ஓர் உயர்ந்த குறிக்கோளுக்காக அர்ப்பணித்தனர்.1 இத்தகைய செயல்கள் அரியவாகவே நடைபெற்றன. இதை அர்ப்பணித்தல் என்ற சொல்லினின்றே தெரிந்துகொள்ளலாம்.  இது அருமை + பணித்தல் என்ற இருசொற்களின் திரிபு.   அருப் பணித்தல் >  அர்ப்பணித்தல் என்று திரிபு பெற்றது. ஆகவே இவை அரிய செயல்களே:  அதாவது அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக நடைபெற்றன.  அருமையாகத் தன்னையோ தன் பொருளையோ ஒரு குறிக்கோளுக்காகப் பணித்துவிடுதல் என்பதே இச்சொல்லமைப்பின் வரையறவு ஆகும்.

தியாகம் என்ற சொல்லோ தீயாகுதல் என்ற சொல்லினின்று வருகிறது.  தீயாகு + அம் = தீயாகம் > தியாகம் என்று குறுக்கிச் சொல் புனையப் பட்டுள்ளது.  இது இயல்பாக  அதாவது நாளாவட்டத்தில் அமைந்த சொல்லாகவோ , புனைவுச் சொல்லாகவோ  இருக்கலாம்.   தன்னை எரித்துக்கொள்வது ஒரு தியாகம். தன் பொருள்களை எரித்துவிடுவதும் ஒருதியாகம்   என்ற  அர்த்தத்தில் இது அமைந்துள்ளது.  இப்படி எரியூட்டிவிடுவதால் அப்பொருளோ அவ்வுயிரோ உலகிலில்லாது ஒழிந்துவிடுதலின்  சேவை தொடர இயலாமையினால் அத்தகு செயல் ஒரு நல்ல தியாகம் என்று சொல்வதற்கில்லை.  தியாகம் என்ற சொல் அமைந்தபின் அது தீயிலிடாத தியாகங்களையும் உள்ளடக்கப் பொருள்விரிவு கொண்டது என்பதை நன் கறியலாம்.  எனவே நாம் அடிக்கடி கூறும் நாற்காலி உதாரணத்தைப் போல்,  இது ஒரு காரண இடுகுறிச்சொல் ஆனதென்பதை உணர்ந்தின்புறலாம்.

பொருள் விரிந்து இது  1 பிறர்பொருட்டுத் தன்னலம் இழக்கும் தன்மை;  2 கொடை ;  3  பிறர் நலத்தினுக்குக் கைவிடுகை என்று காரண இடுகுறிச் சொல் ஆகும் என்று பேரகராதி தெரிவிக்கின்றது.

தியாகம் செய் பொருளானது அதைச் செய்தவுடன் செய்தோன்பால் தீர்ந்துவிடுவதால்  அல்லது அழிந்து அல்லது விட்டுப் போவதனால்  இது தீ ர் + ஆகம் >  தீ + ஆகம் > தியாகம்  என்று வந்ததெனினும் அமைவதே.  ஆதலின் தீ என்பது எரியாகவும் இருக்கக்கூடும்;  தீர் என்பதன் கடைக்குறையாகவும் இருத்தல் கூடும்.  யாகத்திலும் இடுபொருள் தீர்ந்தழிவதால் தீர் > தீ யாகம் > தியாகம் என்றும் அமையும் என்று கூறலாம்.  எவ்வாறாயினும் தீ என்பது தீயையோ அல்லது தீர்வு என்பதையோ குறித்தல் பொருத்தமே.  யாகமாவது யாத்தல் அல்லது கட்டுதல் என்ற சொல்லடிப் பிறந்ததென்பது அறிக. இவ்வாறு இது தீர்வுடன் கட்டுறுவதாகிய செயல் என்று பொருள்படும்.

இருவகைகளிலும் இது நீக்கப் பொருண்மையே காட்டுகிறது.  உயிரினின்றோ பொருளினின்றோ நீங்கிவிடுதல் என்பதே இறுதிப்பொருளாகிறது.

இச்சொல் நீண்ட நாட்களாகத் தமிழில் வழங்கி வந்துள்ளது என்பது தெளிவு. இது ஒரு திரிசொல். சொற்கள் குறுகி அமைவதும் திரிபியல்பே ஆகும்.

அடிக்குறிப்பு:

அர்ப்பணித்தல்:   இதுபோல் அமைந்த இன்னொரு சொல்:  வர்த்தகம்.  இது முன்னாளில் பொருள்கள் வரத்து  ஆவதையே  (  வரு > வரத்து > வரத்தகம் > வர்த்தகம்  ) குறித்து ப்  பின் பொருள் விரிவாகி பொருள் ஏற்றுமதியையும் குறித்தது.

நிர்ப்பந்தம் என்ற சொல்லும் ஒன்று வலியுறுத்தி நிறுத்தப்படுவதையே குறிக்கப் பின் நாளில் வலியுறுத்தி நடத்தப்படுவதையும் குறிக்குமாறு விரிந்தது.  நிறு > நிறுத்து;   நிறு + பந்தம் >  நிறுப்பந்தம் > நிர்ப்பந்தம்.  பந்தம் என்பது:  பல் + து + அம்;  பல்  + து >  பந்து.  கயிற்றினால் முன் காலத்தில் கட்டப்பெற்றுக் கயிறு பின்னிப் பற்றிக்கொள்வதால் பந்து எனப்பட்டது. பந்து பந்தம் என்பன மெலித்தல் விகாரம். எயிற்றில் பற்றிக் கொண்டிருப்பதால் பல்> பல் ஆனது.  பல் > பற்று;  பல் > பல்+ து > பந்து என்பது விளக்கம்.
பத்து :  படை பத்து என்ற அரிப்புத்தடிப்பு வகையிலும் பற்றிக்கொள்ளும் தோல் நோய்தான் பத்து.  பத்து = பற்று.

2   தீர் என்ற சொல் வந்த வேறு சொற்கள்:

தீர்வு >  தீவு;  நாற்புறத்தும் நிலத்தொடர்பு தீர்ந்த நிலம்.

தீபகற்பம்:  என்பதும்  தீர் என்பது முன் நிற்கும் சொல்லே. தீவகம் அல்லாதது. தீவக(ம்) + அல் + பு + அம்.  பு அம் விகுதிகள்.  அல் அன்மை உணர்த்தும். இங்கு தீவ என்பது தீப ஆனது:  வ > ப போலி.  இன்னொரு காட்டு:  வசந்தம் பசந்த.
இதுவுமது:   வகு > பகு

எழுத்துப்பிழைகள் தோன்றின் பின் திருத்தப்பெறும்.