தாகம்

கம்  என்பதை ஒரு பின்னொட்டாகக் கொண்டு  தாகம் என்ற சொல்லினை ஆய்வு செய்யலாம்.

எடுத்துக்கொண்ட சொல்: தாகம்.

தாகம் என்பதில்  தா மற்றும் கம்  உள்ளன

உடலுக்கு நீர் தேவைப்படும் அறிகுறியாகிய  தாகத்தின் தா என்பதில்  இதற்கேற்ற பொருளில்லை. தா:  நீர்விடாயைக் குறிக்கவில்லை.

ஏன் ?

தண்ணீர் தவிக்கிறது என்கிறோம். தவித்தல் என்ற ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட பொருள்கொண்ட சொல்லின் திரிபுதான் தாகம்;

தவி + அம் = தாவம்.  இது முதனிலை திரிந்த தொழிற்பெயர்.

தாவம் >  தாபம்,  இது வகர பகரப் பரிமாற்றத் திரிபு.

என் தாபம் நீ அறியாயோ ? என்கிறது ஒரு பாடல்.

மனத் தாபம்  (  மனஸ்தாபம் ) என்பது வழக்கு

தாபம் >  தாகம்.  ப பின் க வாகத் திரிகிறது/

ஆகவே கம்  என்பது இச்சொல்லில் ஒரு பின்னொட்டு அன்று.

Read also:

http://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/10/blog-post_19.html

http://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/10/blog-post_19.html

கு என்னும் இடைச்சொல்.

தமிழ் மொழியில் வழங்கும் பல சொற்களில்   பகுதி அல்லது முதல்நிலைக்கும்  விகுதிக்கும் நடுவில்  ஓர் இடை நிலை தோன்றுகிறது.  அதுதான் கு என்னும் இடைச்சொல்.

தேய் :>  தே .

தே + கு +  அம்  =  தேகம்.

பானையைப்  போட்டுத் தே தே என்று தேச்சு வெள்ளையாக்கிவிட்டாள். என்ற நாட்டுப்புறப் பேச்சில் தேய் என்ற சொல் தன்  யகர ஒற்றை  இழந்துவிடுதலைக் காணலாம்.   தேய் என்பது தேயி எனப்படுதலும் உளது.

வானத்தில் மேலே ஊர்ந்து செல்வது மேகம்.  இந்தச் சொல்லின் ஆக்கத்தில்  விளைந்த மற்றங்களைக் கவனியுங்கள்:

மேல் >  மே.   லகர ஒற்று மறைகிறது.

அடுத்து  கு என்னும்  ஓர் இடை நிலை  தோன்றும்.  பின் விகுதி வரும்.

மே  ​ +  கு + அம் =   மேகம்.

கு என்ற இடை நிலையை   இடை நிலையாய்  எண்ணாமல்  கு+ அம்  இரண்டையும் இணைத்து  கம் என்பதை ஒரு பின்னொட்டு என்றும் சொல்லலாம்.  அல்லது இரு விகுதிகள் புணர்க்கப்பெற்றன என்றும் சொல்லலாம்.   எல்லாம் ஒன்றுதான்.

மகிழாசுர > மகிஷாசுர. a brief further explanation

மகிழாசுரமருத்தினி என்ற தமிழ்த் தொடரைச் சங்கதத்துக்குக் கொண்டு செல்வோம். சிலசொற்களை இணைத்து அமைந்த  சொற்சொடர்.  அதன் தமிழ்ப் பொருளைக் கைவிடுவோம். அப்போது கீழ்வரும் விளைவுகள்  தோன்றும்.

1. மகிழ் ஆசு உற >   மகிழாசுர > மகிஷாசுர.

இதைப் பிரித்தால்:

2. மகிஷாசுர > மகிஷா +  அசுர.

மகிஷ  என்பதன் சங்கதப் பொருள்:   எருமை என்பது.

அசுர  --  தீயோர்  என்று வைத்துக்கொள்வோம்.

மனித உடலும்  எருமை  முகரையும் உள்ள ஒரு தீயோன் வருகிறான்,

புலவன் சொல்லப்போனது அரச குடும்ப நிகழ்வுகளில்  இறையருளால் தீயோர் ஒழிந்தனர் என்பது.

அதில் கொண்டுபோய், இந்தச் சொல் ஏற்பில் விளைந்த எருமை அசுரனை  இணையுங்கள்..

மகிஷா,  அவள்  கணவன் முதலானோர், எருமை முகத்தவர்கள் ஆகிறார்கள்.

அவர்கள்  சண்டித்தனத்துக்கு இந்த வருணனை  பொருத்தமாகிவிட்டதால், கதை அப்படியே  நிலை நாட்டப்பெறுகிறது.

மகிழ்ச்சியும்  பற்றுக்கோடும் காண ஓர் மருந்துஆகும்   இறைவி என்ற பொருளில்  எந்தக் கதையும் புனைய  முடியாமையால்  அது ஒதுக்கித் தள்ளப்படுகிறது  அல்லது தமிழறிவு இன்மையால்,  அதைப் பயன்படுத்த வில்லை,  

சொற்கள் புனைகிறவர்கள்  தாங்கள் எப்படிப்  புனைந்தோம் என்பதை எழுதிவைக்கவில்லை.  எழுதி வைத்திருந்தாலும் அதைப் போற்றி வைப்பவர்கள்  யார்? ஆகவே தொன்ம (புராண) காலத்துச் சொற்கள்  அவற்றின் அமைப்பு  வரலாறு அற்றவையாக உள்ளன.  

இந்தக் கதையைச் சுருக்கமாக அறிந்துகொள்ள :

http://www.hindudevotionalblog.com/2012/03/story-of-mahishasura-mardini.html



Story of Mahishasura Mardini
Mahishasura Mardini is the incarnation of Goddess Durga who had taken birth to kill the asura king Mahisasura. Mahishasura was the king who ruled the kingdom of Mahisha or Mahishaka. According to Hindu Puranas, Mahisha was the son of an asura King Rambha who had fallen in love with a beautiful female buffalo named Shyamala. Shyamala was a princess who became a water buffalo due to the curse. Rambha due to his magical powers took the form of a male buffalo and by their union Mahisha was born with the head of a buffalo and human body. Mahishasura has the magical power to take the form of buffalo and human according to his wish. In Sanskrit language, Mahisha means Buffalo.

அங்கு சென்று வாசிக்கவும்:

முன் இடுகைகள் காண்க : 

http://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/10/blog-post_64.html

http://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/10/the-truth-about-our-puranas.html 

.