மது என்பது ஒரு சொல்லின் இடைச்சுருக்கம், அதாவது: ம து.
மயக்குவது, மயங்குவது என்ற இரண்டில் எதிலும் இடைநிற்கும் எழுத்துக்களை எடுத்துவிட்டால் மது கிடைக்கின்றது; பூவின் இடை
நிற்கும் சாற்றை எடுத்து தேனீக்கள் மதுவைத் தருவது போல.
மது என்பது கள்ளையும் குறிக்கும். ஏனை மயக்குத் தேறல்களையும்
குறிக்கும். தேனையும் குறிக்கும்.
மதுவுண்ட வண்டானேன் எனின் , வண்டு கள் குடித்தது என்று பொருள் ஆகாது. வண்டு தேனை உண்டது என்பதே பொருள்.
மது என்பது பொதுப் பொருளினது ஆதலின் " பூமது " " மது மலர்" என்றெல்லாம் வரணனைகள் ஏற்றப் படுவதுண்டு.
"தேன் வந்து பாயுது காதினிலே" என்று பாடலில் வந்தால், தேன் நாவிற் பட்டால் ஆங்கு உணரப் படும் இனிமை போலும் ஓர் இனிமை, செவிக்குள் சென்று பாய்கிறது , என்பதே பொருள். தேனின் இனிமை `செவி உணராது
என்று குற்றம் காணலாகாது. ஒரு சிறு கைக்குழந்தையைப் பார்த்து, Sweet
என்று நாம் மட்டுமா சொல்கிறோம் ? சீனர் மலாய்க்காரர்கள், ஏனை மக்களாலும் சொல்லப்படுகிறதே; குழ்ந்தை என்ன சீனியா வெல்லமா ? மொழிகளின் இயல்பும் மனிதனின் பொருள் உணர்ந்து உணர்த்தும் தன்மையும் அப்படி .எல்லா மொழிகளிலும் இவ்வகை ஒப்பீடு உள்ளது அறிக.
மயங்குவது என்பதை ம - து என்று சுருக்குவது அதனை வெளிப்படையாகச் சுட்டாமையினால் ஏற்பட்டது, இது இடக்கர் அடக்கல் போன்ற ஒரு தேவையாகவோ விரைந்து வணிகம் செய்தற்பொருட்டோ ஏற்பட்டிருக்கக் கூடும். நாளடைவில் இது ஒரு தனிச் சொல்லானது,
இது பற்றி மேலும் அறிய:
https://sivamaalaa.blogspot.sg/2016/04/blog-post_2.html
மது என்பது மலாய் மொழியிலும் வழங்குகிறது. அது மா - டு என்று ஒலிக்கப் பெறும் .தமிழ் மூலங்களிலிருந்து பிறந்த சொல் பல வேறு திரிபுகளால், பிற மொழிகட்கும் சென்று வழங்குதல் தமிழின் பெருமையே ஆகும்,