இது முன் இடுகை
http://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/12/4-preliminary-notes.html -யின் தொடர்ச்சி.
ஆன்மா அந்தக்கரணம் அவற்றின் ஒன்று அன்று = ஆன்மா என்பது மனம், புத்தி, சித்தம் அகங்காரம் என்ற நான்கு உட்கருவிகளில் ஒன்று ஆகாது; ( ஆகவே அவற்றின் வேறானது ஆன்மா.)
சகச மலத்து உணராது = இயல்பான கேடாகிய, ஆணவமென்னும் சகச மலத்தின் காரணமாக, தன் உண்மை விரிவு நிலையை உணராமையால்;
அரசு அமைச்சு ஏய்ப்ப = அரசாள்பவன் தன் அமைச்சர்களுடன் கூடி அவர்கள் தரும் அழுத்தங்களால் உந்தப்படுதல் போல;
அவை சந்தித்தது நின்று = அவைகளுடன் கூடி வாழ்தொறும் நிலையாய் இயங்கி;
அஞ்சு அவத்தைத்து = ஐந்து நிலைகளை உடையதாய் உள்ளது.
ஏ = உறுதி கருதிய ஏகாரம் ; (தேற்ற ஏகாரம் )
இவற்றுள் சாக்கிரம் என்பது, ஆன்மா புருவங்களின் நடுவில் தங்கி , விடைய நுகர்ச்சியில் மெத்தென நிற்கு நிலையாம்,
சொப்பனம் என்பது ஆன்மா கழுத்தில் நின்று புலனுணர்ச்சிகள் sense organs ஒடுங்கி எண்ணங்கள் mind ஓடும் நிலை.
சுழுத்தி என்பது முழு உறக்கம்; இதில் புலன்கள் முற்றிலும் ஒடுங்கி எண்ணங்களும் ஒடுங்கிய நிலை.
துரியம் என்பது: ஆன்மா உந்தியில் நின்று கொண்டு பிராணனுடன் ஒன்று பட்டு இயைந்து கிடப்பது. ஆகவே பிராணன் என்னும் உயிர் வேறு; ஆன்மா என்பது வேறாம். ஆனால் உந்தியில் அவை இயைந்து நிற்கின்றன.
துரியாதீதம் என்பது: ஆன்மா மூலாதாரத்தில் நிற்பது.
துரியம் + அதீதம் = துரிய + அதீதம் = துரியாதீதம். துரியத்தைக் கடந்தது.
அதீதம் = கடந்து நிற்பது. உந்தியைக் கடந்த இடம் , எனவே மூலாதாரம்.
துரிதல் = தேடுதல் . ( துருவுதல் என்ற சொல்லுடன் தொடர்புடைய சொல்லாகும் . ) ஆன்மா உயிரைத் தேடிக் கண்டு, ஒன்றுபட்ட இடம் துரியம் என்றும் அது கடந்த இடம் துரியாதீதம் என்றும் சொல்லப்பட்டது.
அதீதம் < அது + ஈது + அம் = அதீதம். (முன்னிடம் அது ; இவ்விடம் - ஈது ; அம் = விகுதி ). அங்கு இருந்தது, விட்டு இங்கு வருதல் , அதீதம். எனவே கடந்த இடமென அறிக.
திருமந்திரத்தில்:
காயப்பை ஒன்று சரக்குப் பலவுள
மாயப்பை ஒன்றுண்டு மற்றுமோர் பையுண்டு
காயப்பைக்கு உள்நின்ற கள்வன் புறப்பட்டால்
மாயப்பை மண்ணா மயங்கிய வாறே 2122
என்று திருமூலர் சொல்கின்றார். இங்கு கள்வன் என்றது ஆன்மாவை. சரக்கு - இதுவரை எடுத்தோதிய கரணங்கள் அவத்தைகள் முதலான பலவற்றைக் குறிக்கும். ("பலவுள " என்றார் ஆதலின் ). மாயப்பை , மாயும் அல்லது இறக்கும் பை. அங்கிருந்து புறப்பட்ட ஆன்மாவுக்கு, மற்றுமோர் பை என்றது மறுபிறவியிற் பெறும் உடலை. ஒழிந்த அல்லது மாய்ந்த பையோ, மண்ணாகிக் கலந்துவிடுகிறது - இயற்கையுடன் .
மயங்கிய - கலந்த .
ஆன்மாவைக் கள்வன் என்றது ஏன் ? சொந்தமில்லாத ஓரிடத்தில் உட்புகுந்துகொண்டு குடியிருக்கும் ஒருவனை அல்லது ஒன்றை - புகுந்தது மட்டுமின்றி என் உடல் , என் தலை, என் கால் கை என்றெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டிருப்போனை / இருப்பதை, பின் எப்படிக் குறிப்பிடுவீர் ?
அவன் கள்வனேயாம். என்ன வியப்பு? இந்தக் கள்வன் வேறோர் உடம்பைத் தேடிப் போய்விட்டால் இவ்வுடம்பு பாழ். மண்.
தொடரும்
will edit