கார்கோ என்ற ஆங்கிலம் cargo [etymology]

Cargo  என்ற சொல் எப்படி வந்தது என்று ஐரோப்பிய ஆய்வாளர்களால் திட்டவட்டமாகச் சொல்லமுடியவில்லை என்றுதான் தோன்றுகிறது. கப்பல்களின் மூலம் பொருட்கட்டுகள் அங்குமிங்கும் அனுப்ப்பப்படுவது நெடுநாளாக நடப்பில் உள்ளது. எப்படி ஆய்ந்தாலும் இது கடல்வணிக முறையிலிருந்து வந்த சொல் என்பதை மறுக்கமுடியவில்லை.

கேரி அண்ட் கோ carry and go என்பதே சுருங்கி  கார்கோ என்று வந்திருக்கவேண்டும். இப்படிச் சொன்னால் தங்களின் மொழியறிவுக்கு ஏற்புடைத்தான விளக்கமாக இருக்காது என்று எண்ணிய இவர்கள்,  இலத்தீன், ஸ்பானிய மொழி,  பிரஞ்சு  ஆகிய எல்லா வற்றையும் ஆய்ந்து,  இறுதியில் காரஸ் carrus என்ற மூலத்தைக் காட்டுகிறார்கள்.  இதில் பிழை இல்லை. ஆங்கிலத்தில் கேரி என்ற சொல்லுக்கும் இது மூலமாக இருந்திருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.

கப்பலில் வேலை செய்தவர்கள் இந்த மொழிகளை எல்லாம் அறிந்த அறிவாளிகளாக இருந்திருக்க மாட்டார்கள். ஒரு நாட்டின் ஒரு துறைமுகத்திலிருந்து இன்னொரு நாட்டின் இன்னொரு துறைமுகத்திற்கு த் தூக்கிக்கொண்டு போய்ச் சேர்ப்பது என்ற பொருளில் இந்த வழக்கு  (formulation ) வெகு எளிதாகவே படைக்கப்பட்டுள்ளது.  இதுபோன்றவற்றைத்தான் யாம் மக்கள்படைப்பு என்று கூறுகிறோம்.

இதில் கேரி என்ற சொல்லில் ry என்பதை நீக்கிவிட்டால் மீதமிருப்பது கார்  car என்பதுதான். இது தூக்குவதன் அறிகுறிச் சொல்.  அடுத்துப் போவதைக் குறிப்பது go என்பதுதானே! துறைமுகத்தில் நடப்பது அவ்வளவுதான். பிறகென்ன வேண்டும். கார்கோ என்ற சொல் வந்துவிடுகிறது. சான்றிதழ் இல்லாதவன் அமைத்த சொல் அப்படித்தான்.  இப்படி விளக்கும்போது  அது பாமரற்கு உரிய பாழ்மர விளக்கமாகிவிடுமோ என்பதுதான் அவர்களின் அச்சம்.  சொல்லை விளக்கினால் அது தன் பாண்டித்தியத்தையும் காட்டுவதாக இருக்கவேண்டும். இல்லை என்றால் யாரும் விளக்கலாமே என்று அவர்கள் நினைத்திருக்கலாம்.

யாங்கள் வேலையிலிருந்த காலையில் handcourse என்ற ஒரு சொல்லைச் சந்தித்தோம்.  ஓய்வு பெற்றுப் பல மாமாங்கங்கள் கடந்திருந்தாலும் இதன் மூலத்தையோ புனைவையோ கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. ஆனால்  இது மரணவிசாரணை( சாவாய்வு )முறைவரின் வழக்கைக் குறிக்கிறது என்று சொன்னார்கள். அப்படியானால் இன்-குவஸ்ட் (inquest) என்பதைக்  குறித்திருக்கலாமோ என்று ஐயப்பாடு எழுந்தது,  இன்னும் ஐயப்பாடு தீரவில்லை. ஆனால் இது மலாய் மொழி பேசும்போது பயன்படுத்தியதால் ஆங்கிலம் பொருந்தவில்லை. இப்போது இது வழக்கிறந்தது.  இதைப் பயன்படுத்திய கூட்டம் இப்போது இல்லை. மலாயில் எங்கோஸ் .  அம்மொழியின் அகரவரிசையில் இல்லை.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

மஞ்சள் என்ற சொல்

 மண் சில நிறங்களில் கிட்டுகிறது. செம்மண், களிமண் என்ற பெயர்களைக் காண்க.  கூர்மை  நெருக்கம் என்றும் பொருள் உள்ளன.

 மஞ்சள் காயுமுன் அரத்தை போன்ற உருவில் உள்ளது. அரத்தை கொஞ்சம்  சிவப்பு நிறமாக இருக்கும்.   மஞ்சள் காய்ந்தபின் கட்டியாகி,  மங்கலப் பொருளாகவும் பயன்பட்டு,  குழம்பு வைப்பதற்கும்  பயன்படுகிற நிலையில் அதன் நிறம் காய்ந்த சிலவகை மண்ணை ஒத்ததாகவே உள்ளது. மண்ணினோடு நெருங்கிய நிறம்தான்.

மஞ்சைக் காணி என்ற சொல் மஞ்சட்காணி  என்பதற்கு ஈடாக வழங்கும்,  மஞ்சள்நீர்ப் புத்திரன் என்பதுதான்  மஞ்சணீர்ப் புத்திரன் என்னும் சொற்றொடர்.

மண்செய்  என்ற இருசொற் புணர்ப்பே மஞ்சை என்று மாறியுள்ளது.

இனி இவற்றைக் கவனியுங்கள்:

தண்செய் -  தஞ்சை.   காவிரியால் தண்மையாக்கப்பட்ட நிலம்.

பண்செய் >  பஞ்சை:   பண்களைப் புனைந்து வாழ்ந்தோர்,  யாரேனும் ஒரு செல்வம் உடையவனையே  அண்டி வாழவேண்டிய நிலை பிற்காலத்திலும் அவர்களுக்கு ஏற்பட்டது,  ஆகையால் அவர்கள் "பஞ்சை"  என்று குறிக்கப்பட்டு பணம் பொருள் இல்லாதவர்களாய்த் தாழ்ந்தனர். சில ஆய்வாளர்கள் பஞ்சைப் போல் பறப்பவர்கள் ஆனார்கள் ஆதலால் என்று ஒப்பிட்டு விளக்கினர்,  ஆகவே  அது சரி இது சரியில்லை என்று ஊகித்து வாதம் விளைக்காமல் இதை இருபிறப்பிச் சொல் என்று கிடத்துக.

கஞ்செய் >  கஞ்சை:  இது கடுமையானதாகச் செய்யப்பட்டது என்னும் பொருளில் கடுஞ்செய் >  ( வல்லெழுத்து டுகரத்தை நீக்கி )  கஞ்செய் என்று வந்து பின் கஞ்சை என்றானது.  செய் என்பது சை ஆவதற்கு இதிலும் ஓர் விதியமைப்பைக் காணலாம்.

விண்+ செய் >  விஞ்செய் > விஞ்சை.  ( விஞ்சையர் -  விண்ணோர்)

ஊஞ்சல்: =  ஓரிடத்தில் ஊன்றிக்கொண்டு முன்சென்றும் பின்சென்றும் வருவதுதான் ஊன் + செல் > ஊஞ்சல்.  உன் என்பது முன்னிருப்பவனைக் குறிப்பதுபோலவே முன் இருப்பதனையும் குறிக்கும்,  உ என்ற சுட்டடிச் சொல் ஆகும்,  ஊங்கு என்பது மீறிய என்று பொருள்படும்  " அறத்தினூங்கு  ஆக்கமும் இல்லை,  அதை மறத்தலின்  ஊங்கில்லை  கேடு"  என்பதும் காண்க. ஊ என்பது சுட்டுச்சொல்லே ஆகும்,  உன் என்பதன் முன் வடிவம் ஊன் என்பதுதான் என்று முன்னரே ஆய்வாளரால் தெளிவுசெய்யப்பட்டதே  ஆகும்.

ஊன் செல்> ஊஞ்சல்.

ஆகவே மஞ்சள்  என்பது மண்செய்>  என்பதில் விளைந்து வந்த சொல்லே ஆகும்,

அள் என்பது அடுத்திருத்தல் என்று பொருள்தரும் அடிச்சொல்.  நெருக்கம் காட்டுவது.

மஞ்சள் என்ற உயர்சொல்லை யாரும் இதுவரை விளக்கியதாகத் தெரியவில்லை,

இதுவே முடிபு.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

துர்க்கையம்மனுக்கு நன்றி நவில்

 பண்ணார்ந்த கண்மணியே----ஒளி

பாய்ந்தாளும் விண்மணியே----உனை

எந்நாளும் கொண்டாடுவேன் ----

மறவேனே யான்எந்நாளுமே.

கண்மூடிச் சாய்ந்திருந்தேன் ----  யாதும்

காணாமல் ஓய்ந்திருந்தேன்---- மிடை

விண்மேகம்  நீங்கினவே ----

மறவேனே யானெந்நாளுமே

இன்னல்கள் இல்லாமலே ---- துன்பம்

உண்டென்றும் சொல்லாமலே ---- தடை

மின்னல்தீர் இந்நாளையே----

மறவேனே யான்எந்நாளுமே.

காலைக்குள் வாராதாரும்----காலை

போகுமுன் ஓடிவந்தார் ---- அவர்

வேளைக்குள் உண்டவிந்தை  --- 

மறவேனே  யான் எந்நாளுமே.

இருப்பேனே வீட்டிலென்று  --- விட்டி

ருந்தாரும் கூட்டிவந்தாய்;

மறந்தாரும் பற்றிக்கொண்டார்

மறவேனே   யானெந்நாளுமே.

எல்லாருமே  வணங்கி -- வேண்டும்

எல்லாமும் கேட்டுநின்றார்;

எண்ணார்    இறைஞ்சிநின்றார்,

மறவேனே யானெந்நாளுமே.

என்னை  அறிந்துள்ளவர் ----  இருவர்

மூவர்க்குச் சொன்னசொல்லை

பின்னைப் பலர்க்கும்சொல்வாய்

மறவேனே  யானெந்நாளுமே.

செயலற்று நின்றேனையே ---- இன்று

செயற்படுத்  திடுந்தேவி,

வயலின்றி விளைச்சல்செய்தாய்

மறவேனே  யானெந்நாளுமே.

கவலையில் காய்ந்துவிட்டால் ---- வந்தெனைக்

காப்பாற்றிக் கரைசேர்க்கிறாய்,

திவலையில் வெள்ளம்வரும்

மறவேனே  யானெந்நாளுமே.

---------------------------------------------------------------

மிடை -    கூடியிருந்த ; செறிந்திருந்த.

சிரகம் திவலை.

கடக்குமுன் கடுகிவந்தார்

சங்கப்புலவர் கபிலர் என்ன நிறமுடையவர்

 சங்கப்புலவராய்த் திகழ்ந்து,  தமிழில்  பாடல்கள் பல பாடித் தமிழிலக்கியத்துக்குத்  தேன்சொரிந்து,  பத்துப்பாடடு என்னும் தொகைநூலில் குறிஞ்சிப் பாட்டு என்பதையும் பாடி நமக்குத் தந்து,  தமிழ்வளம் மிகுத்த தலைசிறந்த புலவராய் இருந்த கபிலரை நினைவுகூரு முகத்தான் இலக்கிய இன்பமும் இன்று மிகப்பெறுவோமாக. இவ்வாறு தொடருங்கால் அவர் என்ன நிறமுடையவராய் இருந்தார் என்பதையும் கவனித்துவிடுவோம்.

பெரும்பாலும் மாப்பிள்ளைமாரெல்லாம் மூன்று முடிச்சுப் போடப்போகும் போதுதான் பெண் சிவபாய் இருக்கவேண்டும் என்று  ஆசைப்படுவர். ஆஷா என்றெல்லாம் வழங்கும் திரிபுச் சொல் வடிவங்களால்  கவரப்பட்டு, திட்டவட்டமாக எதையும் உரைக்க முடியாத அகரவரிசைகளால்  துவரப்பட்டு, ஆசை என்பதுதான்  மனத்தின் அசைவு என்பதையும் மறந்துவிட்டு,  அசை என்பதுதான் முதனிலை நீண்டு ஆசை என்று நெடின்முதலாய் இலங்குவதென்பதையும் துறந்துவிட்டு,  பொருண்மை யாதென்று தேடிக்கொண்டிருந்தால் அவர்கட்கு இது சற்று உதவுவதாய் இருக்குமென்பதே எமக்குத் துணிபு  ஆகும்.

யாம் பலகாலும் சொல்வதுபோல்,  கட்பு என்ற சொல்லினின்றே  இடைக்குறையாய் கபு என்ற சொல் தோன்றிய தென்பதையே ஈண்டும் கூற விழைவுற்றோம். பேசிக்கொண் டிருக்க வாய்ப்பு நுகர்ந்தாரையே பிணிக்கும் இத்தகு கருத்துகள். பெரும்பான்மை யினரைச் சென்று சேர்ந்திருத்தல் இயலாமையின், இதனை ஈண்டு தருதல் நன்மை பயக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பும் இவண் உளதே ஆகும்.

கள் என்பது கருநிறம் குறிக்கும் தமிழ்ச்சொல். குடிக்கும் கள் ஏன் கருநிறம் கொண்டிருக்கவில்லை என்பதை நீங்கள் ஆய்ந்து கண்டுபிடித்துக்  கொள்ளுங்கள். கபிலரைப் பற்றி மட்டும் இங்கு ஆய்வு செய்வோம்.

கள் என்ற சொல்லுடன் பு என்ற விகுதியைச் சேர்த்தல்  கள் + பு > கட்பு  எனவாகும்.  பு என்னும் விகுதிக்கும் பொருள் உண்டு.  அதன் பொருள் தோன்றுதல் என்பது,  இது நெடிலாகப் பூ என்றிருந்து பின்னாளில் பு என்று குறிலாகிவிட்டது.   இது ஏனென்றால்  நெடில் நீளமுடையது; அதைப் பேச்சில் சுருக்குவது என்பது மக்கள் வழக்கம் ஆகும்.  தனிச்சொல்லாக வருகையில் நீண்டிருக்கும்.  விகுதி சொல்லிறுதியில் வருவதால் ஒன்றைச் சொன்ன பின் அதைப் பேசுவோர் ஒலியை இழுத்தடித்துக் கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்.  இறுதியில் ஒலியைக் குறைத்துக்கொள்ளுதல் என்பது எல்லா மனிதர்களுக்கும் இயல்பு.  இராணுவ அணிவகுப்பாய் இருந்தாலோ கூப்பிடுவதாய் இருந்தாலோ நீட்டி ஒலிப்பார்கள். ஒலியானது சென்றுசேர வேண்டுமென்பது நோக்கமாதலின். இவ்வாறில்லை எனில் ஒலியை நீட்டுவதற்கு மற்ற காரணங்கள் இருக்கவேண்டும். இது ஒரு முயற்சிச்சிக்கனம் என்று சொல்லலாகும்.  குறுக்கம் இவற்றால் ஏற்படும்  எடுத்துக்காட்டு: ஒரு சீனப்பெண் தன் தம்பியை அழைக்கையில் சிங்க் ஆஆஅ என்று இழுப்பாள். தம்பியின் பெயர் சிங்க். ஒலி சென்று சேரவேண்டும் என்ற நோக்கம்.  ஆகையால்.   நாளடைவில் பூ விகுதி - என்பது பு என்றாகிவிடும்,  எல்லா மொழிகளும் ஒலிகளால் ஆனவை,  ஆகவே குறுக்குதலும் நீட்டுதலும் இராகம் பாடுகையில் ஒலி இடம் கொள்ளுதலும் தெளிவு,  இது மொழிகளின் பொதுத் தன்மை ஆகும்.

ஆகவே கபு என்பதனுடன் இல் என்பது சேர்ந்தால் இல்லை என்று பொருள்.  அதாவது  கருப்பு இல்லை என்பது,    அர் சேர்ந்து கபிலர் ( கபு இல் அர்)  கருப்பாக இல்லை,  வெளுத்த நிறம் உடையவர் என்று பொருள்படும் சொல் ஆகும்.  வெளுத்த என்றால் வெள்ளைக்காரன் போல் வெளுத்த நிறமாக இல்லாமல், சற்று மங்கலான நிறம்.  அதாவது கருஞ்சிவப்பு என்று கொள்ளவேண்டும்.  கபில நிறக் காளை என்று இத்தகைய நிறமுடைய காளையைத் தான் சொல்வர்.

வள்ளல் பாரி இறந்தபின்,  அவன் பெண்மக்களுக்கு இரங்கி,  அவர்களுக்கு மாப்பிள்ளை பார்த்துத் திருமணம் செய்விக்க முயன்றார்  என்று அறிகின்றோம்.  இப்  புலவர் பாட்டுகள் எழுதுவது, பாடுவது மட்டுமின்றி நல்வாழ்வு நோக்கும் உடையவர் என்று தெரிகிறது. இத்தகையோர் புகழ் என்றும் வாழ்க. இன்றும் இத்தகு நன்னோக்கு உடையவர்கள் மக்களில் உளர்.  யாமும் ஒரு சீன நங்கைக்கு ஒரு சீனரை அறிமுகம் செய்வித்து அவர்களும் மணம் செய்துகொண்டனர். நன்றியறிதலுடன் அவ்வப்போது வந்து பார்த்துவிட்டுப் போவார்கள். ஆகவே கபிலர் ஒரு நல்ல மன்பதை  நண்பர்.

கபிலர் என்பது ஓர் இயற்பெயர் என்று நாம் நினைக்கவில்லை.  ஆயினும் வெள்ளையன், கருப்பன்,  நீலன் என்றெல்லாம் இயற்பெயர்கள் உள்ளன. ஆதலின் கபிலன் என்பதும் இயற்பெயராய் இருத்தல் கூடும்.

கபிலர் பாடியனவாகக் காணப்படும் சங்கப்பாடல்கள் பலவாகும்.

கள்> கள்+பு > கட்பு + இல் + அர் >  கட்பிலர் > கபிலர்;  கறுப்பு+ இலர் > கறுப்பிலர்>  கபிலர் எனினுமாகும்.  இச்சொல் இருபிறப்பி.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

அபிஷேகம் என்ற சொற்பயன்பாடு வேறு பொருண்மை.

 செகுத்தல் என்பது அழித்தல் என்று பொருள்படும்.

சேகம் என்பது முதல்நிலை ( சொல்லின் முதலெழுத்து) நீண்டு, அம் என்னும் விகுதி பெற்று ஆன சொல்.

செகு + அம் என்பது இந்த முறையின்படி சேகம் என்று வரும். அதன் இன்றைப் பொருளை வரையறவு செய்தலில் மீள்பார்வை கொள்ளுதல் கூடும். எவ்வுயிரையும் பலியிடுவதைத் தவிர்த்த நிலையில், அழுக்காறு, அவா, வெகுளி (கோபம்), இன்னாச்சொல் நான்கும் இல்லாமலாக்குதல் அல்லது அழித்தல் என்றும் எடுத்துரைக்கலாம். பண்டைக்காலம் தொட்டு,  சைவநெறியிலும் வைணவ நெறியிலும் பலிகொடுத்தல் விலக்கப்பட்டு வந்துள்ளதைக் காணலாம். ஆகவே அழித்தல் என்பது தீயகுணங்களை அழித்தல் என்றே கொள்ளுதலுக்கும் ஆதாரங்கள் உள்ளன.

இறைவனின் திருவுருவங்களை கோயிலில் நிறுவு முன்பாக, அவற்றுடன் துணைவரும் நன்மைகளை நிலைநிறுத்தவும் தீமைகளை விலக்கவுமான வணக்க நெறியை உயர்த்தவும் சொல்லப்படும் மந்திரங்களையும் நீராட்டுதலையும் குறிப்பதாகக் கொள்வது ஏற்றபொருளுடன் கூடியதே ஆகும்..

எல்லா வழிபாடும் தீமை விலக்குதலுக்காகச் செய்யப்படுவதே. பலியிடுதல் உள்ள கோவில்களிலும் இதுவே  மூலநோக்கமாகும்.

எதை அழிப்பது என்பது சொல்லில் மறைவாக உள்ளது.  தீமையை அழிப்பது என்பது வெளிப்படும் பொருண்மை ஆகும்.

இதனை அபி+ இடு+ ஏகம் என்று உரைத்தும்  அபிடேகம்> அபிஷேகம் என்றாகும். இது பலவாறு பொருளுரைக்க வழியுடைய ஒரு சொல்.  அதன் பின் ஒன்றுபடுத்திச் செல்லும் வழிபாடு என்று  பொருள்படும்.  அ பி - அதன் பின்.இடுதல்  - பூசை முதலியன இடுதல்.  ஏகு அம் >  செல்லும் வழிபாடு.

பல வாறாக உரைபெறும் சொல் இது. பல்பிறப்பி.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.

நிடதம் ( நிஷத்) என்ற தொழுகைமொழித் திரிபு.

 இதைத் தமிழ்ப்பேச்சில் வரும் சொல் மூலம் நிறுவுவோம்.

முனிவர்கள் என்போர் இப்பேச்சு வடிவங்களை அறிந்திருக்க மாட்டார்கள்.  சாமானிய மக்களிட மிருந்து விலகிக் காட்டில் வாழ்ந்து மறைந்தவர்கள் முனிவர்கள்.

நின்று என்பதை மக்களில் ஒரு பகுதியினர் நின்டு அல்லது நிண்டு என்பர். இவ்வாறு திரித்துரைப்பது சம கதம் அல்லது ஒப்பாக ஒலிக்குமுறை. ஒப்பாக ஒலிக்கும் அல்லது சமமாகக் கத்து > கது> கத முறை.  கத என்பது கிருத என்று வருமாதலால் சமக் கத> சமஸ்கிருத ஒலி. சமக் கத அல்லது சமஸ் கிருத  இன்னோர்  ஒலிமுறை.

ஸ் என்பது ஒரு அயல் உடம்படுத்து மெய்.

நிண்டு என்பதை இடைக்குறைத்தால் அது நிடு ஆகும்,   பின் நிடு+ அது  + அம் என்பது நிடதம் ஆகும்.  நிடு என்பதன் ஈடான நிஷு என்பதனோடு அத்  ( அது) சேர்த்தால்   நிஷ்த்  என்றாகும்.

ஆகவே நிடதம் = நிஷ்த்.

நிஷத் என்பதை  - இப்படி ஒலிப்பவர்களிடமிருந்து அறிந்து கொண்டதை -  ஈரான் அல்லது உருசியா பக்கத்திலிருந்து வந்தது என்று வெள்ளைக்காரன் கற்பனை செய்து கதைவிட்டான்.  அதைச் சிலர் அப்போது நம்பி இந்நாள் வரை பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டிருப்பதை அறியலாம்,

ஆதலின் நிண் டு அல்லது நின்டு அது அம் என்பதுதான் நிஷத் என நாம் இன்று சொல்வது என்று அறிந்து இன்புறுக.இந்தச் சம ஒலிகள் இவ்வாறு விளைந்தவையே ஆகும்,

சிறு துளி பெரு வெள்ளம் என்பதை உணர்ந்து, இவ்வாறுதான் திரிபொலி மொழிகள் எழுந்தன என்று உணர்ந்துகொள்க.

சம ஒலி

ஒருபானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம்  என்பதே சிற்றூர் அறிவு.  சமஸ்கிருதம் என்பது உள்ளூரில் எழுந்த வேற்றொலி மொழி. அந்த வேற்றொலி என்பது சம ஒலி என்று அறிக.  சமஒலி என்பதை இன்னொரு வகையில் சொல்லவேண்டுமானால் சம கதம் என்னலாம்.  கத்து> கது> கதம். இடைக்குறை + அம் விகுதி.  கதம் என்பது கிருதம் என்று திரியும். சம கிருதம்> இரண்டும் இணைத்து சம+ ஸ்+ கிருதம் > சமஸ்கிருதம்.  சமஸ் என்பதை சம்ஸ் என்று சுருக்கி சம்ஸ்கிருதம் என்பது இன்னொருவகை இணையொலிப்பு ஆகும்.  இது உள்ளூர் மொழிதான். இதை ஆரியன் கண்டுபிடிக்கவில்லை.  ஆரியன் என்றொரு மக்கள்தொகுதி இல்லை.  அப்படி இருப்பதாக எடுத்துக்கொள்வது அறியாமை. அது தமிழினோடு சம ஒலியாய் உண்டானது.

கண்ணன், கிருஷ்ணன், சிவன், காளி, இலக்குமி எதுவும் ஈரானிலிருந்தோ அப்பாலிருந்தோ வரவில்லை.  அதைக் கூறும் மொழிமட்டும் எப்படி வெளியிலிருந்து வந்தது? சிந்தனைசெய்க. இவற்றை நம்புவதும் நம்பாததும் வேறுவிடையம்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.

தந்திர வாழ்த்துக் கவிதைகள்

 தினமும் வணக்கம் அனுப்பும் அன்பர்பலர்.  இரண்டுநாட்கள் காய்ச்சலாகப் போய்விட்டது.  ஆகவே விடுபட்ட எல்லா நாட்களுக்கும் சேர்த்து:

எம் வாழ்த்து இவ்வாறு அமைந்தது:

நேற்று இன்று நாளை

காலை மாலை

கனிந்த வணக்கம் இவ்வேளை

என்று பாடி அனுப்பினோம்.

கனிந்த மலர்களால்

காலை மகிழ்ச்சி

துணிந்த வாழ்வினில்

துணையாம் எழுச்சி.

என்றும் எழுதினோம்.

திங்கட் கிழமை

தீந்தமிழ் உரிமை

எங்கும் இனிமை

எதிலும் அருமை.

என்றும் வந்தது.

நாள்தொறும் வளரும் காலை வணக்கம்

பாலொடு தேனாய் இனிப்பது இணக்கம்.

நாளை இன்று நண்ணும் ,  மணக்கும்!

நன்மை உண்மை,  எண்ணில் இனிக்கும்.

இருநாளும் திருநாளாய்

இருக்கையில் திருக்கைகள்.

இணைக்கும் வணக்கம்.

உங்கள் சிந்தனைக்கு:-

எல்லாரையும் அணைத்துச் செல் என்னும்போது அண் என்பதன் பொருளை அணை என்பதில் தெரிந்துகொள்ளுங்கள். அண் என்பது அங்கிருப்பதனை உட்படுத்திக்கொள்வது என்பதாகப் பொருள்தரும். அனைத்தும், அனைவரும் என்ற பதங்களில் இச்சொற்கள் எல்லோரையும் உட்படுத்தியே செல்கிறது. இது பொருளின்படி பார்த்தால் அணைவரும், அணைத்தும் என்றுகூட அமைந்திருக்கலாம். பொருளில் அழிவில்லை என்றாலும் சொல் அனைத்து, அனைவரும் என்றிருப்பதால் மரபின்படி அனை என்றுதான் நாம் சொற்றொடக்கம் செய்கின்றோம் என்பதறிக. ஆகவே அண் = அன்.

வணக்கம்.

என்ன தந்திரம்,  சொற்சுவைதான்

அவதரித்தல் அவதாரம் அவிதருதல். மீள்தரவு விளக்கம்.

 அவதரித்தல் என்ற சொல்லினை அறிந்துகொள்வோம். இதை சொல்லியல் மூலமே திறத்தோடு அறியக்கூடும்.

அவம் என்பது அழிதல். இது தோன்றிய விதம்:

அவி - இச்சொல்லின் மூலவடிவம் அவ் என்பதாகும்.  அவு எனலும் ஆகும். என்றால் சேய்மையிலும் முன்னிலையிலும் என்று சுட்டடி வழியாக உணராலாம்.

சேய்மையிற் சென்றது இல்லாமல் ஆதல்.. நீரானது ஆவி ஆனபின் அது (உங்கள்) முன்னே இல்லாமல் போய்விடுகிறது.

ஆவி என்ற சொல்:

அவி > ஆவி, இது சுடு> சூடு என்பதிற்போல, முதல் நீண்டு தொழிற்பெயர் ஆகிறது. இது வடசொல் குடசொல் ஒன்றுமில்லை.  வடசொல் என்பவன் தமிழை ஆய்ந்து படிக்காதவன்.

நீரில் உள்ள உள்வளி  (gas) அவிழ்பட்டது  அது உருமாறி விட்டது. நீர் என்பது H20,  இரண்டு நீரகவளிப் பகவும் ஒரு உயிர்வளிப் பகவும் உள்ள அது அவிழ்பட்டுவிட்டது என்பது அறிவியல்.

அவி என்பதில் அகரம், இகரம் இரண்டையும் வகர உடம்படு மெய் கட்டிவைத்துள்ளது.

தரு -  தரி.  இது தரு+ இ.    தரவுபட்டு இங்கே வந்துவிட்டது என்று பொருள். ஆகவே அழிந்தது இங்கு மீண்டும் காட்சி தந்துவிட்டது என்று பொருள்.

இப்போது அவதரித்தல்:

ஆவியாய் ஒழிந்தது மீண்டு  வந்துவிட்டது என்பது பொருள்.

அறிவியற்படி எதுவும் அழிவது இல்லை எனலாம்.  எல்லாம் மீள்தோற்றம் கொள்கின்றன என்பதே உண்மை. வேற்றுரு. ஆவி எங்கே?

அவதரித்தல் என்ற சொல் இந்தக் கதையைத்தான் நமக்குத் தெரிவிக்கிறது.

அவதரித்தல் என்பதைத் தோற்றரவு என்று மீளமைப்புச் செய்தனர்.

தோன்று + அரு+ [வு  ( விகுதி)]

தோன்று என்பதற்குத் தொலைவுமூலமானது தொல் என்ற பழஞ்சொல்லே,

தொல்> தொன்று > தோன்று.

தொன்று தொட்டு உள்ளதே தோன்றுகிறது.

தமிழும் அறிவியலுடன் ஒட்டியே செல்கிறது.

தொல் என்பதற்கும் தோன்று என்பதற்கு உள்ள உறவு புரிகிறதா. இதுதான் தமிழ்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.