கச அடிச்சொல். இரு வெளிப்பாடுகள்.

 கச என்ற அடிச்சொல் :

ஓன்று:  கச > கசத்தல் என்ற வினைச்சொல்லிலிருந்து விளைந்த சொற்கள்.  இவை முன்பு எடுத்துரைக்கப்பட்டுள்ளன.

இன்னொன்று:  கழிச்ச என்ற சொல். இது எழுத்தில் கழித்த என்று எழுதப்படும். நமது வீட்டுமொழி கழித்த என்று சொல்வதைக் கடைப்பிடிப்பதில்லை.  மலையாளத்தில் கழிச்சு  (ஊணு கழிச்சு) என்பதே இலக்கிய வடிவம். எது இலக்கிய வடிவம் என்பது இனமொழிகளுக்கிடையில் வேறுபடும். இலக்கிய வடிவத்தில் உயர்வுமில்லை. இலக்கியத்திலில்லா வடிவத்தில் தாழ்வுமில்லை. கருத்துக்கள் ( அபிப்பிராயம் அல்லது ஆங்கிலத்தில் ஒபினியன்) அருகியே பொருட்டாகும். பெரும்பாலும் தள்ளுபடி செய்யப்படவேண்டியவை. இலக்கிய வடிவம் இன்சொற்களாய் மலருங்கால் ஒருவன் அவற்றை நுகர்ந்து பாராட்டிக் கொண்டிருக்கலாம்.  அப்போது அது உயர்வு உயர்வு உயர்வு என்று உரத்துக் கூவிக்கொண்டு அதன்மூலம் அவனது இரத்த அழுத்தம் குறைந்து நன்மை நேர்கிறதா என்று கவனித்துக்கொண்டு  வாழ்க. எமக்கு எந்த மறுப்புமில்லை.  யாமும் அப்படி இலக்கியத்தைப் புகழ்வதுண்டு.  புகழாமல் இருப்பதுமுண்டு. இக்கணத்தில் அவற்றை மனித ஒலிகள் என்ற நிலைக்குத் தள்ளி திறனாய்வின்றிப் பேசுகிறோம். ஆய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்தால் உடனே இந்த நிலைக்குத் திரும்பிவிடவேண்டும்.  அதாவது காய்தல் உவத்தல் என்பது ஆய்வுக்கு விலக்கு.

கழிச்ச என்பது இடைக்குறைந்தால் கச என்று வந்துவிடும்.

ஆகவே இரண்டு கச என்னும் வடிவங்கள் உண்டு. ஒன்று முதலாவது. இன்னொன்று அடுத்துக் கூறிய இடைக்குறை வடிவம். 

இந்த இடைக்குறை வடிவத்தைப் பயன்படுத்தி எந்த இடுகையும் இன்னும் இடவில்லை.  தக்க தருணத்தில் அது செய்யப்படும்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.