ஆப்தம் ஆப்த நண்பன் என்பது.

 இது அகப்பதம் என்பதன் திரிபு.

அக - ஆ.

இத்திரிபு அகப்படு என்பது ஆப்பிடு என்று மாறியதுபோலாம்.

அகத்துக்காரி > ஆத்துக்காரி.

பதம் -  பதிக்கப்பட்டது என்பது,  பதி அம்> பதம்.                                                                                                                                                                                        

முகம்நக நட்பது நட்பன்று நெஞ்சத்து 

அகம்நக நட்பது நட்பு. ( குறள் 786) 

இதன்மூலம் அகப்பதிவு உடையதே நட்பு என்று கூறப்பட்டது,

இவ்வளவு தெளிவாக தமிழ்மொழி இக்குறளில் இருப்பதனாலே சில வேற்றுநாட்டினர் குறள் பிற்காலத்தது என்று கூறுவாராயினர். பெரும்பாலும் திரிபுச்சொற்களைக் கூட இயற்றமிழில் குறைந்த அளவே வரவிட்ட காரணியினால் தமிழ் இன்னும் யாவர்க்கும் புரியும் வண்ணம் உள்ளது.

இது நிற்க:

நகுதல் என்பதற்கு ஒளிவீசுதல் என்ற பொருளும் உளது. முகம் நக - முகம் ஒளிவீசும்படியாக;  அகநக -  அகமொளி செய்யும்படியாக என்றும் பொருள்கூறுதல் கூடும்,

இதனினும் மேலான பொருளை இவ்வாறு கூறலாம்:  முகம் நக - முகத்தால் சிரிப்பு தோன்றும்படியாக.  அகம் நக -  அகத்தின் ஒளி வீசும்படியாக என்று உரைத்தல்.

நக்கத்திரம் என்பது நகுதல் திறமுள்ள வான்மீன் - ஆகும். ஒளிவீசுவது: இச்சொல்லும் தமிழே ஆகும்.  இது தமிழ்நாட்டுப் பேராசிரியர்கள் கூட்டிய மாநாட்டில் எடுத்துரைக்கப்பட்டது,  புறநானூற்றுச் சொற்பொழிவுகள். இதை ஓர் இடுகையிலும் சொல்லியுள்ளோம். ( சைவசித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழக வெளியீடு).

ஆகவே தேவர் இங்கு அகமும் ஒளிவீச வேண்டுமென்று கூறுகிறார்.

பதி அம் > பதம் ஆகும்.  பதிவாவது,   பதம், பாதம் என்று காலுக்குப் பெயர் வந்ததும் நிலத்திற் பதிவாதலால்தான்.  பதம் என்பது அம் விகுதிபெற்ற தொழிற்பெயர்.    பாதம் என்பது விகுதி பெற்று முதனிலை நீண்ட தொழிற்பெயர்.  எடுத்துக்காட்டு:  சுடு அம்> சூடம்.  சுடு என்பது சூடு என்று நீண்டபின் அம் விகுதி ஏற்றது.

அகப் பதம் > ஆப்தம் என்றாகும். 

இருபகவொட்டு. portmenteau.  அகப்பதம் என்பதன் திரிபுத் தலையும் பதம் என்பதன் வாலும் கூடிப் பிறந்த சொல்.

அகத்திற் பதிந்த நட்பு என்று ஆப்த நட்புக்கு விளக்கம்.

ஆப்த என்பது ஒரு தமிழ்த் திரிசொல்.பூசைமொழியிலும் வழங்கும்,

பூசைமொழியாகிய சமஸ்கிருதம் பாணர் என்னும் மக்களால் பாட்டுடைத்தான மொழி.  இதிலிருந்து ஐரோப்பிய மொழிகள் கடன்பெற்றன.

இது உள்நாட்டு மொழியே  ஆகும். இதன் முதற்கவி வால்மிகியார் என்று  சொல்லப்படுபவர். ( வால்மீகி முனிவர். ) இனி மகாபாரதம் பாடியவர் ஒரு மீனவப்புலவர்.  பாணினி என்பவர் ஒரு பாணர்.  இது பாணர்மொழிதான்.

For a  different opinion on Sanskrit, you may read:

Why Sanskrit has strong links to European languages and what it learnt in India.  

Newer scholarship has shown that even though Sanskrit did indeed share a common ancestral homeland with European and Iranian languages, it had also borrowed quite a bit from pre-existing

https://indianexpress.com/article/research/why-sanskrit-has-strong-links-to-europea,  ,languages-and-what-it-learnt-in-india-6536674/

Sanskrit is a Panar language. At that time Panars were rulers in several regions in India.  Panars were Bards.

Romilla Thapar says that Sanskrit may have some foreign words. But is an Indian language.

Kuloththunga Chozhan defeated a Pana regime in Pungganoor.  Read history. Chozha Empire.

Follow us.  We give you citations and you can form your own opinion .

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.

திவாகரன் என்ற பெயர்

 தீ +  ஆகு+  அரி + அன்.

தீயுமிழ்ந்து பகன்முழுமையும் ஒளிதந்து மாலையில் மறைத லுடையது சூரியன்.

சூரியனில் தீயிருப்பதும் அது தொல்லைவிலிருந்தாலும் அருகில் இருப்பதுபோலவே நம்மைச் சுடுவதும், சிலவேளைகளில் அதன் வெப்ப அலையிற் பட்டு மனிதரும் பிறவும் உயிரிழப்பதும் இன்ன பிற அனைத்தும் நீங்கள் அறிந்தவைதாம்.

இதில் உள்ள தீ என்னும் சொல்,  தி என்று குறிலாகும்.  இவ்வாறு தினம் என்ற சொல்லிலும் வந்துள்ளது  இதற்கு எடுத்துக்காட்டு:  தீ > தி >  தி + இன்+ அம்> தி+ ன்+ அம் >  தினம். இங்கு வரும் இன் என்ற இடைநிலை, தன் முதல் எழுத்தை இழக்கும்.

ஆயினும்  தீபம் என்ற சொல்லில்  தீ+ பு + அம் என, குறுகாமல் வரும்.

தீ ஆகு என்பவை திவாகு என்று,  குறுகினபின் வகர உடம்படு மெய் பெறும்.

அரி என்ற சொல்லில். அடிச்சொல் அர் என்பது. இவ்வாறு அர் என அடிச்சொல் ஏற்று,  அன் விகுதி பெறும்.

தி ஆகு அர் அன் என்பவை இணைய,  திவாகரன் என்ற சொல் உருவாகும்.

அர் >  அரியமா   > பெரிதாகிய  அரி.

அர் >  அருக்கன்  ( அர்> அரு> அரு+ உக்கு+ அன்>  அருக்கு+ அன்) > அருக்கன்.

உ- என்றால் முன். கு என்பது சேர்வு குறிக்கும் பழஞ்சொல். இப்போது உருபாகவும் தன் கடனாற்றுகிறது.

அர்> அரு> அரு+ உண்+ அன் > அருணன் என்பதில் உண் இடைநிலை வந்தது.

திவா என்ற சுருக்கச்சொல்லிலும்   தி ( தினம்),  வா- வருவோன்  என்பது காண்க.

தீ என்பது தி என்று குறிலானது.

நபோமணி என்ற சொல்லிலும்,  நாள் என்பது,  ந என்று குறுகிற்று.   நாளெல்லாம் வானில் போகும் மணி, நபோமணி.

உங்களுக்கு நேரம் போக, சொற்களைச் சுருக்கி விளையாடிப் புதிய சொற்களைப் படைத்து ஒரு விளையாட்டு உண்டாக்கினால்,  இரத்த  அழுத்தம் குறைந்து இன்பமாய் வாழலாம்.

விண்ணில் அச்சாகத் திகழ்பவன் சூரியன்.

வி > விண்.  அல்லது  விண்> வி .   

வி + அச்சு + ஆன் >  விவச்சு ஆன் > விவச்சுவான்.   இதுவும் சூரியனுக்கு இன்னொரு பெயர்.

இங்குக் கூறிய நெறிமுறைகளைப் பின்பற்றி, சூரியனுக்கு ஐந்து  பெயர் வைத்து தீபாவளியைக் கொண்டாடுங்கள்.

தீபாவளி வாழ்த்துக்கள்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு இனி.

இனிய தீபாவளி வாழ்த்துக்கள்

 இயற்கை  காட்டினை மயக்குறக் கொளுத்தி 

எரித்தது வெண்மையில் பொரித்தும் உயிர்களை!

அயற்கை  நின்றவன் அறியான் மாந்தனே

மாந்தன்  பின்னாள் தீயினை அறிந்து

தான்தன் செயற்குப் பயன் விளைத்  தனனே

அகத்தின் இருளை அகற்றிடத்  தீபம்

மிகத்திற னுடனே ஒளிதர  வைத்தான்.

தீப ஒளிஎன மகிழ்ந்தனன்  ஆடி

நாபயன் கூட்ட நாமமும் சார்த்தினன்.

இயற்கைச் சூழலில் எழுந்த பண்டிகை

மயக்கம் தவிர்ப்பீர் பின்வர விணைய

இயைத்தனர் நயந்தரு ஏற்படு நிகழ்வே.

அன்றிருந்  தனவாம் அருஞ்சம  யங்கள்

ஒன்றுபட்  டொளியின் ஒண்மை கூட்டின.

நீள்வர லாற்றின் நேர்வன இவையாம்

கேள்கதை யாவும் நாள்தொறும் மகிழ்த்தும்.

அத்தீ பாவளி  இத்தரு   ணந்தனில்

முத்தம்  இட்டதே  முன்கத வதனை.

வருகவ   ருக தீ  பத்தொளிப் பண்டிகை.

இன்பநல் உணவு இனியப  லகாரம்

அன்புடன் கூடி அனைவரும் உண்போம்

நமது நேயர்கள் யாவரும் மகிழ்க

யாவர்ஆ யினுமே மகிழ்க இனியே

தாவறு தீபா வளிவாழ்த்  திதுபல.

காரமும் உணவும்  கொண்டு

சீர்பல பெறவே சீமையர் மிகவே. 

அரும்பொருள்:

மயக்குற -  உயிர்கட்கு மயக்கம் வருமாறு;

வெண்மையில் - சாம்பலில்

சதைகள் வேகுமாறு;

அயற்கை -  பக்கத்தில்  , அயலில்.

பயன் விளைத்தனன் -  பிறகாலத்தில் தீப்பயன் அறிந்தான்

நா பயன் கூட்ட -  ( பெயரிட்டு)  நாக்கு பயன் உண்டாக்க

சார்த்தினன் -  பெயரிட்டான் ,  நாமம்

பின்வரவிணைய  - பின்னால் வந்த நிகழ்வுகளும் கதைகளும் இணைய;

அகத்தின்  -  வீட்டின்

பிற்காலத்தில் பல கதைகள் நிகழ்வுகள் தீபஒளிப் பண்டிகையில் சென்று இணைந்தன.அவற்றைத் தம்மவை என்று சொல்லிக்கொள்ள  அவற்றுட் கதைகளைக் கொண்டு  இணைத்தல் என்பது இயற்கை (அல்லது உள்ளதுதான்).

கால நீட்சியில் கதைகள் இணைதல் எல்லா நாடுகளிலும் உண்டு.

தாவறு -  குற்றமற்ற,  தவறுகள் இல்லா.

பெறவே என்பதைப் பெறுகவே என்று இணைக்க. இது கவிதையில் தொகுத்தல்.

மிகவே என்றது மகிழ்வு கூடும்படியாக என்றவாறு.

இங்கனம் பொருள் கூட்டாமல் முன் முடிந்த வரியுடன் இணைத்தும் பொருள் கொள்ளலாம்.

யாவரும் மகிழ்க என்ற நம் நேயரல்லாத நொதுமலரும் மகிழ்க என்றவாறு.

சீர்பல - நலம் பல

சீமையர் - நாட்டினர்

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

திருத்தம் 03112024

அங்கீகரித்தல்

 இந்தச் சொல்லை வேறு சொற்களால் பொருளொப்புமை செய்தல் வேண்டுமானால் அதற்குச் சில சொற்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளமுடியும்:

சுமத்தல், தரித்தல், தாங்குதல், எடுக்குதல், எடுத்துதல், ஏற்றுக்கொள்ளுதல், தூக்குதல், வேய்ந்துகொள்ளுதல், வாங்கிக்கொள்ளுதல், பற்றுதல், பொருந்துதல், தொடக்குதல், தெரிந்துகொள்ளுதல் என இவை எல்லாவற்றையும் அங்கீகரித்தல் என்பதற்கு இணையாக வல்லவர்கள் ஆளக்கூடும். போதுமான பயிற் சியில்லாதவர்க்கு இயலாமை ஏற்படலாம். ஒருபொருட்சொல் அகரவரிசைகளின் மூலம் இன்னும் பலசொற்கள் கிட்டலாம்.

இதற்கு மிக்க நேரான பொருளொருமை  " அதற்கு இணையாக ஈர்கரித்துக்கொள்ளுதல்"  என்ற சொற்றொடராக இருக்கக்கூடும்.

"அண் கு ஈர் கு அரித்துக்கொள்ளுதல்''

இதனை வாக்கியப்படுத்தினால் "அண்மிச் சேர்ந்து  ஈர்ப்பில் இணைந்து அருகில் கொணர்தல்"  என்பது பொருளொற்றுமையைச் சிலர்க்குத் தரக்கூடும். சிலருக்கு புரியாமலும் இருக்கலாம்.

இங்கு கரித்தல் என்ற சொற்பகவு ( அங்கீ - கரித்தல் ) : கரித்தல் என்ற முழுச்சொல் அன்று.  கு அரு இ - த்தல் என்ற பகவுகளின் சேர்க்கையான பகுதிச்சொல்லே ஆகும்.  அரு இ> அரி> அரித்தல் என்பது அருகிற்கொணர்தல் என்று பொருள்படுவதே  ஆகும்.  கு அரி> கரி என்பதை இதுபோன்ற சொற்புனைவுகளில் ஒரு துணைவினையாக ஏற்றுக்கொள்ளலாம். கரி என்பது ஒருவகைச் தமிழ்ச் சொற்புனைவுகளில் உண்டான ஒரு துணைவினை அமைப்பு ஆகும்.

இச்சொல்லில் அங்கு என்பது அண்மிச் சேர்ந்து என்ற பொருளாகும். அங்கு என்ற இடச்சுட்டினைத் தவிர்த்துள்ளோம், இடச்சுட்டுப் போல் தோன்றினும் இது இடச்சுட்டுடன் தொடங்கிய சொல் அன்று.  அண் கு =  அண்மிச் சேர்ந்து என்பதுதான்.

அண்குஈ  என்பது அங்கீ என்றாகும். ஈர் ( ஈர்த்தல்) என்பதில் உள்ள ரகர ஒற்று மறையும்.  அண்கீ  > அங்கீ.

இதில் மீண்டும் கு சேர்ந்துள்ளது.

பின் அரு இ என்பவும் சேர்ந்துள்ளன.

+கு+ அரு+ இ >  கரி என்றாகும்.

இப்போது அங்கீகரி என்ற முழுவுருவும் கிடைத்துவிட்டது,

இப்போது எல்லாத் துண்டுகளையும் இணைக்க:

அண் கு ஈ( ர் ) கு அரு இ > அங்கீகரி என்றாகும்.

இப்போது இச்சொல்லை எவ்வாறு அமைத்தனர் என்பதை அறிந்து கொண்டோம்.

எது சரி என்பதைவிட, எது சொல்லமைப்பாளனின் மூளையில் வேலை செய்த பகவுகள் என்பதே முதன்மையாகும். இவை நீங்கள் அறிந்துகொண்டவற்றுடன் வேறுபடலாம்,

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

 

காவிடமும் திறவிடமும் (பஞ்ச திராவிடம்)

.திறவிடம் என்றால் திறப்பான அல்லது கடலைக் காணக்கூடிய இடம். இச்சொல்லுக்கு வேறு பொருள் இருப்பின் அவற்றை நாம் இங்கு ஆய்வுக்கு எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. பிராமணர்கள் கடலைக் கடத்தலாகாது என்பது பண்டை இருந்த ஒரு விதி ஆகும். இந்தப் பொருள் கட + அல் > கடல் என்பதிலே உள்ளது. கடல் என்ற சொல் அமைந்த காலத்தில் இந்த விதி பிராமணர்களுக்கு இருந்து, பிறருக்கும் ஒரு கடைப்பிடியாக இருந்ததா என்பதை இப்போது கூறுதற்கில்லை. கடலிலே தம் வாழ்க்கையை முழுதும் செலவிட்ட மீனவர்கள் போன்றோர் பண்டைக் கால முதலே தமிழருள் இருந்தனராதலால்,  இவ்விதி எல்லாரும் பற்றி ஒழுகியது என்று கூறவியலாது. இதனை நாம் இங்கு மேற்கொண்டு ஆராயவில்லை.

திறவிடம் என்ற   சொல் பல்வேறு வழிகளில் பொருள் கொள்ளக் கூடியதாக இருக்கிறது. முந்திய காலத்தில்  இது  பயன் பட்ட  ஏடுகளைக்         காட்டினாலும் இது பயன்பாட்டில் இருந்த ஏடுகள்  இவை என்பதைக் காட்டுமே அன்றிச் சொற் பொருளை விளக்க மாட்டா.

திரை என்பது கடலைக் குறிக்கலாம் ஆதலால்  இச்சொல்லும்  திரவிடம் என்ற சொல்லமைய அடியாய் இருந்திருக்கக் கூடும். ஐகாரம் இறுதியில் வந்து அகரமாகித்   திர என, இடம் என்ற சொல்லுடன் கூடி, திர + இடம் > திரவிடம் என்ற சொல் அமைந்திருத்தலும் கூடும்.

தமிழும் இனமொழிகளும் இந்தியாவெங்கும் வழக்கில் இருந்தன என்பதும் வரலாறான காரணத்தால் ,  தமிழ்ச்சொல்லடியாய் ஒரு சொல் சமஸ்கிருதத்துக்கு அமைதலும் இயல்பானதே. சமஸ்கிருதம் வெளிநாட்டு மொழி என்ற கருத்தை எல்லா வரலாற்றாசிரியர்களும் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ரோமிலா தாப்பார் நூல்களை எடுத்துக்காட்டுவோம்.

சமஸ்கிருதம் பாணர் மொழி என்பது என் கருத்தாகும்.  இது எவ்வாறாயினும் சமஸ்கிருதத்தில் தமிழ் அடிச்சொற்கள் பல உள்ளன. வேதங்களிலும் எண்ணூறு முதல் ஆயிரம் தமிழ்ச்சொற்கள் உள்ளன என்பது ஆய்வாளர்களுக்கு ஒப்ப முடிந்த கூற்றாகும்.

ஆகவே திராவிடம்  என்ற சொல்லுக்கு அடி எம்மொழியிலிருந்தும் காணப்படுதலில் ஒரு வியப்பு இல்லை. 

முன்னாளில் எங்கும் பாணர்களே பரவி வாழ்ந்தனர்.  அவர்கள் பாதுகாப்பாக வாழ்ந்த இட.ம் பண்சார் காவிடம் [ pancha gauda ] என்று உயர்த்திக் கூறப்பட்டது.  இது "பஞ்ச கவுடா" ஆனது. பாணர் என்போர் பாடியவர்கள்.

பாதுகாப்பில்லாத  தென் திசை    பண்சார்  திறாவிட(ம் ) [ puncha dravida]  ஆயிற்று.

(முற்கால) மொழி வரலாற்றுக் காலத்தில்  தமிழில் ரகர றகர வேறுபாடின்றியும் பல சொற்கள் வழங்கின  ஆகவே  திற திர என்பவை வேறுபடக் கருதற்குரியவை அல்ல .  சமஸ்கிருதத்தில் ற ர வேறுபாடு இல்லை.

பஞ்ச கவுடா, பஞ்ச திராவிட

பஞ்ச என்பது பின்னாளில் ஐந்து என்ற பொருளுடையதாயிற்று. 

இவை பிராமணர்களுக்குள் உண்டான ஒரு வகைப் பிரிவினைப் பெயர்கள்.

பிரிவினை அல்லது "புத்தகம்"(புது அகம்) புகுதல்: இதனால் உண்டானதே திறவிடம் > திராவிடம் என்பது.  இவர்கள்  திராவிடப் பிராமணர்  ஆயினர்.

பிராமணர் என்போர் பாடகர்கள்.  வேதங்கள் பாடல்களே.  நாகரிகம்    பாண நாகரிகமே.

பிராமணரைக் குறித்த "திராவிட" என்ற சொல்  (அடைமொழி ) மற்றவர்களை எவ்வாறு தழுவிற்று என்பது ஒரு வியப்பு என்றே சொல்லவேண்டும்.

அக்ரஹாரங்கள் தென்திசையில் இவர்களுக்குப் பாதுகாப்பாக இருந்தன.

திராவிடம் என்பது  மற்ற  மக்களை எப்படிச் சென்று தழுவிற்று என்பது வியப்புக் குரியதே ஆகும்.

ஒருசொல் சம்ஸ்கிருத மொழிக்காகப் படைக்கப்பட்ட தானால் அது எந்த அடிச்சொல்லால் அமைந்திருந்தாலும் அது சமஸ்கிருதம் என்றே சொல்லப்படும். அதாவது வழக்கால் அல்லது பயன்பாட்டினால் அது அம்மொழிக்குரியது.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின். 

சில திருத்தங்கள்: 30102024  0253 

அரக்கன் நன்னாரி வேர் மற்றும் சரசபரில்லா ( சாசி )

 அரக்கன் என்னும் ஆண்பாற் சொல்,  இச்சொல் அன் நீக்கி அம் விகுதியைப் பெற்ற நியையில்  அரக்கம் என்று வரும்.  அரக்கம் என்பதற்கு அரத்தம் ( ரத்தம்) என்றும் பொருள்.  இச்சொல்லில் தகரத்திற்குக் ககரம் வந்துற்றது.

க, ச , த என்பன ஒன்றுக்கு இன்னொன்று மாற்றீடாக வருதலுண்டு.

சகரத்துக்குக் ககரம் வரும் என்பதால்,  அரசன் என்பதற்கு  அரக்கன் என்றும் வரும். இங்கு ககரம் இரட்டித்தது. இது பொருளிலும் திரிந்து,  அரசனின் நிலைக்குத் தாழ்ந்த குணங்கள் உள்ள ஆட்சியாளனைக் குறிக்கும்.  இராவணனை அரக்கன் என்றபடியால் தாழ்குண அரசன் என்பது பெறப்பட்டது.

இச்சொல்லில்  அரச என்பது  சகர முதலாய் சரச என்று திரியும் என்பது திரிபுநெறி.  ஆதலினால் அரச என்பதே சரச ஆயிற்று. ஆனால் சரச என்பது முள் என்று அரபியில் பொருள்படும் ஆதலின் அங்கிருந்து வந்திருக்கலாம் என்று ஐரோப்பிய ஆய்வாளர் கருதினர். ஆனால் நன்னாரி வேருக்கு அரக்கம் என்றும் தமிழில் பெயரிருப்பதால் இது தமிழிலிருந்து சென்ற சொல்லாக இருக்கும் என்பதே உண்மை. இதற்குக் காரணம் நன்னாரி தமிழ்நாட்டில் கிட்டுவது. தென் கிழக்காசியாவில் அரசி என்பது சரசி, சாசி என்று திரிந்து வழங்குகிறது. அகரம் சகரமாகும்,  எடுத்துக்காட்டு:  அமணர் - சமணர்.

அரக்கம் என்பதே சரக்கம், சரசம் என்று திரிபு எய்திற்று.

பரில்லா என்பது பர - பரவும்,  இல்(லா) - கொடி. கொடியிடம்.  பர இல் - இடத்தில் பரவுவது என்பது. பாஸ்கு மொழியில் உள்ள பரில்லா என்பது தமிழில் உள்ள பர இல் என்பதுதான்.  இடத்தில் பரவுவது.

சாசி என்ற தமிழ்மூலம் மறைக்கப்பட்டுள்ளது அல்லது அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை. தமிழ் அறியாதார் செய்த ஆராய்ச்சி.

அரக்கன்> அரச்சன்>  ரச்சசன்> ராட்சசன் என்பதும் அறிக. சகர ககரப் போலி.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு  பின்

கவிராயர் என்ற சொல்.

 கவிராயர் என்ற சொல் இப்போது மக்களிடையே வழக்கிலில்லை.

இன்றைய வழக்கு அல்லது சொற்பயன்பாடு,  கவியரசர் என்பதுதான்.  பாவேந்தரென்றும் கூறுவர்.  கவி, பா என்பன ஒருபொருட் சொற்கள்.

கம்பர் என்னும் கவிஞர்:  இவர் இராமாயணத்தைத் தமிழில் பாடினார்.  வால்மிகி என்பவர்தாம் இராமயணத்தைப் பூசைமொழியில் ( சமஸ்கிருதத்தில்) பாடினார். இவர் வால்மிகியை " நாவினார்" என்றார்.

தேவ பாடையின் இக்கதை செய்தவர்

மூவ ரானவர் தம்முளும் முந்திய

நாவினார்"

என்றார்.  நாவினார் என்பதற்கு உண்மையில் நாவலர் என்று பொருள்கொள்ளவேண்டும்.  வெறுமனே "நாவை உடையவர்"  என்று மட்டும் கூறுதல்  முட்டாள்தனமாகும்.  திறனுடன் பாடும் நாவை உடையவர்" என்றால் சரியாக இருக்கும். வல்ல நாவினார் என்பதும் நாவலர் என்பதும் ஒன்றே.

பாடல் வல்ல நாவினாரைத் தாம் நாம் கவியரசர் என் கின்றோம்.

ஓர் இருநூறு ஆண்டுகளின் முன்னர் வாழ்ந்த தமிழ்ப்பெருங்கவிகள்  கவிராயர் எனப்பட்டனர்.  இது கவியரசர் என்பதே.

அரசர் என்ற சொல் அரையர் என்றும் வரும்.  அரையர் என்பது திரிபு அல்லது போலி.

அரையர் -  இது ராயர் என்று பேச்சில் திரிந்து வழங்கும்.

இந்தத் திரிபுச் சொல் சமஸ்கிருதத்திலும் வழங்கிற்று.

பலருக்கு ரை என்பது வருவதில்லை.  ராய், ராயர் என்றுதான் வரும்.  யகரத்துக்குப் பதில் வகரமும் வரும். அவ்வாறு வரும்போது ராவ் என்று மெய்யெழுத்தாக முடியும்.

சில நிலப்பகுதிகளில் இந்த ராவ்களை 'ராவ் அது" என்று பணிவுடன் சொன்னார்கள். ராவ் அது  ( அவர் ராவ் அல்லது அரசர் அல்லது அதிகாரி)  என்பது ராவ் அது > ராவது > ராவத் என்று ஆனது. ராவது என்பதில் ராவத் உ என்று உ இறுதியில் ஒலிக்கிறது,  ஆனால் து என்று சேர்ந்து ஒலிக்கிறது.

ராய் அல்லது ராவ் என்பது இலத்தீன் மொழியில் ரெக்ஸ் என்று திரியும்.  ரெக்ஸ் என்போன் அரசன்.  பெண்பால் ரெஜினா.

இதை யாம் பிறர் எழுதிய நூல்களில் பார்க்கவில்லை.  நூலை யார் வேண்டுமானாலும் பதிப்பித்து வெளியிடலாம். ஆனால் பகர்ப்பு அல்லது காப்பி செய்யக்கூடாது, அனுமதி இல்லாமல்.

கவிராயர் என்பது கவி+ ராய் + அர்.  இதிலும் ராய் இருக்கிறது.

திரிபுகளை உணருமுன் இறந்துவிட்டவர்கள் பலர். கோவிட்டில் பலர் இறந்தனர். பாவம்.

இலக்கணம் உணர்ந்தோர் அறிக.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்,

அன்> சன்> சனி-- ஜன்னி என்பவற்றில் சொல்பொருள் வலிமை

 இன்று ஜன்னி என்ற சொல்லை ஆராய்வோம்.  வெடுவெடுவென்று உடல் விறைத்து, நடுநடு வென நடுங்கி கால்கை உதறி உடலம் உறைந்து காய்ச்சல் வருவது தான் ஜன்னி என்பர்.  ஜன் என்பதன் அடிச்சொல்லாக ஜனி-த்தல் என்ற சொல்லை ஆசிரியர் சிலர் கூறுவர். ஜன்னி என்றால் நிமோனியா என்ற ஆங்கிலச் சொல்லால் குறிப்புறும் பிணி என்றும் கூறப்படுகிறது.

நுரையீரலின் ஒரு பகுதியிலோ இருபகுதிகளிலுமோ இருக்கும் காற்றுச்  சிற்பைகளில் ( sacs)  நீர் அல்லது சீழ் ஏற்பட்டு மூச்சு விடுதலைக் கடினமாக்கிச் . சளி அல்லது சீழால் இடைமறித்து , காய்ச்சல், குளிர்நடுக்கம்,  இருமல் , இழுப்பு, திணறல் முதலியன உண்டாக்கித் தொல்லைப்படுத்தும் நோய்தான் நிமோனியா என்னும் ஜன்னி என்று கூறப்படுகிறது.  சிலர் இத்தகைய நோயால் இறந்தோரைச் சனிபிறந்து இறந்தனர் என்று கூறுவதால்   சனி என்பதும் சன்னி என்பதும் மேலும் ஜன்னி என்பதும் குறிப்பில் ஒன்றையே கொண்டுள்ளன என்று தெளிகிறது. சனி பிறந்து என்று குறிப்பதால் இது உடலில் நோய் நுண்மிகளால் உண்டாவது அல்லது உண்டாக்கப் படுவது என்றுஅறிகிறோம். "உடன்பிறந்தே கொல்லும் வியாதி" என்றனள் நம் ஒளவைப் பாட்டி.  பிறப்பது என்ற வழக்கினால் ஜனித்தல் என்னும் தோன்றுதல் குறிப்பினால்,  பிறத்தல் மற்றும் ஜனித்தல் பொருளொற்றுமை உடைய கருத்தொருமைச் சொற்கள் என்று தெரிகிறது, நோய் நுட்பங்கள் எனல் நமக்குச் சொல்நுட்பங்களினோடு ஒப்பிடக் கருத்தியலில் முன்மை பெறா என்பன இங்கு உண்மையாகும்.  எந்தச் சொல் எந்த நோயைக் குறிக்கிறதென்பதே முதன்மை. நோயின் அறிகுறிகள் அதற்கடுத்த கவனத்தையே பெறுவதாகும்.,

இனி நோயின் பெயரால் தமிழர் அல்லது இந்தியர் அல்லது  ஏனையோர் நோயின் தன்மையை உணர்ந்து பெயர் வைத்தனரா என்று பார்ப்போம்.  சனி என்ற சொல்,  அன் > சன் > ஜன் ஆகிய அடிகளிலிருந்து வருவதாகும்.  அன் என்பது அண் என்பதன் திரிபு என்பதை முன்னரே உணர்த்தியுள்ளோம்.  இதை வேறு யாரும் கண்டுபிடித்துள்ளனரா என்று அறிய இயலவில்லை. வெளியீடுகளில் அறிய இயலவில்லை.  மற்றவன் ஆராய்ச்சி வெளியீட்டைத் தேடிக்கொண்டிருப்பது எம் வேலை அன்று. இவை யாம் ஆய்ந்துணர்ந்தவை. எப்படி என்பது இங்கு வெளியிடவில்லை. அன் என்பது அடுத்துச் செல்லுதல் பொருட்டாதலின்  இந்த நோய் நோயாளியை உடலின் புறத்ததாய்த் தாக்குகிறது  என்று தமிழர்கள் அறிந்திருந்தனர் என்பது தெளிவாகிறது. நோயாளியை நோய் அண்மிச்சென்று தாக்குகிறது.  நுண்மிகள் நோய்தர அடுத்தே (அண்மிநின்றே) தாக்குகின்றன.  ஆகவே தமிழர்களின் பேரறிவை இது நன்கு எடுத்துக்காட்டுகிறது. இது சொல்லில் உள்ள பொருளென்பதை யாம் இங்கு  வெளியிடுவோமாயினோம். பிறர் கூறுவதில் வேற்றுமை காணின் இவண் பின்னூட்டம் செய்க.

அன் > சன் > சனி.   நோயாளியை அடுத்துச்சென்று உடலின் உள்ளில் இருந்தாவது வெளியிலிருந்தாவது தாக்கும் ஒரு நோய் என்றுதான் வரையறை செய்யவேண்டும்,  இது சொற்பொருள் வரையறவு ஆகும், சொற்பொருள் வரையறவு என்றால் நோயினுக்குப் பெயரிடுங்கால் கொண்ட வரையறவு. நோயின் ஆய்வு பெயர்வைத்த பின்னும் தொடரும். தொடர்கையில் புதியனவும் புலப்படும். அவை பெயரில் அடங்காத் தன்மைத்தாய் விரிந்துறுமென் றறிக.

ஆகவே நுண்மிகள் நோயைப் பிறப்பிக்கின்றன.

சனி பிறந்தது என்ற மக்கள் வருணனை சரியானதாகும்.

ஆகவே  சனி> ஜனி> ஜன்னி என்பதில் ஜன் என்ற பிறப்புக் குறிபொருளும் சரியானதே  ஆகும்.

ஜன் என்பது பிறப்பும்  குழந்தை என்பது தாயை அடுத்து வரலும் ஆதலினது முரணுடையதன்று எனலும் பெறப்படும்.

தமிழிலும் சமஸ்கிருதத்திலும் பொருளொருமை தெளிவாக உள்ளது. நுண்மிகள் அல்லது கிருமிகள் நோயைப் பிறப்பிக்கின்றன. அதாவது உண்டாக்கின என்பதே உண்மை.

வியாதி என்ற சொல் விய (ஆகு)தி என்று பிரிந்து விரிவாகுவது என்று பொருள்படும்.  கோவிட்டுக்கு முன்பாகவே வியன்பட்ட நோய் வந்து பலர் இறந்திருக்கவேண்டும். இல்லாவிட்டால் வியாதி என்ற சொல் வரக் காரணம் இல்லை. இச்சொல் பற்றி இங்குக் காண்க: https://sivamaalaa.blogspot.com/2019/06/blog-post_22.html

இதுவுமது: https://sivamaalaa.blogspot.com/2017/08/blog-post_14.html  ( வியாதி. வியாபாரம்)

கரம் மூலம் https://sivamaalaa.blogspot.com/2020/12/blog-post_12.html

இக்கருத்துகள் இந்திய மொழி வளர்ச்சியில் காணப்படுபவை ஆகும்,

சமஸ்கிருதம் ஒட்டிச் செல்லுகின்றது,

அறிக மகிழ்க'

மெய்ப்பு பின்

தானை என்ற சொல்லமைவு

 இன்று தானை என்ற சொல்லின் தோற்றம் அறிவோம்.

ஒரு சொல்லை அறிவதற்குத் தேவையில்லாத குப்பைகளை எல்லாம் கிண்டி எடுக்க வேண்டியதில்லை,   சொல்லின் பகுதி, இடைநிலை, விகுதி என்ற மூன்றையும் ஆராய்ந்தால் போதுமானது.  இவற்றை  அறிந்த பின் இந்தச் சொல் பயன்பாடு கண்ட இலக்கியங்களை எடுத்து ஆய்வு செய்யலாம்.  இதைச் செய்தால் சொல் எப்படி உண்டானது என்பதைவிட அதற்கு என்ன என்ன பொருள்களில் சொல்லைப் பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள் என்பதை அறிந்துகொள்ளலாம்.  சொல்லின் தோற்றத்துடன் ஒப்பிட்டால் பொருள் வேறுபட்டிருக்கிறதா என்று கண்டுபிடித்துவிடலாம்,.

அகராதிகளை இதை வாசிப்போர் எடுத்துப் பார்த்துத் தெரிந்துகொள்ளலாம்.

தானை என்ற சொல்லை எடுத்துக்கொண்டால் இதன் பொருள் நீங்கள் அறிந்ததுதான்,  படை என்பதே பொருள். இதே பொருளில் இது கழிபல ஊழிகளாய்த் தமிழில் வழங்கிவந்துள்ளது,  ஊழி என்றால் உள்> ஊழ் > ஊழி, அதாவது கணக்கில் உள்ளடங்கிய ஆண்டுகள் என்று பொருள். இதன் அடிச்சொல்லை அடிச்சொல் அகரவரிசையில் பார்த்து அறிந்துகொள்ளுங்கள்.

சேனைக்கும் தானைக்கும் பொருள் எவ்வாறு வேறுபடுகிறது?  அரசன் ஒருவன் போர் தொடங்கு முன்பே பலரையும் சேர்த்துப் பயிற்சி கொடுத்துத் தயார்ப்படுத்தி அவர்களுக்கு வில்லும் வாளும் கொடுத்துச் சீருடையும் கொடுத்துப் போரிட வைக்கிறான் என்றால்,  அது சேர்த்துக்கொள்ளப்பட்ட படை என்ற பொருளில் " சேனை" எனப்பட்டது..

சேர்தல் வினைச்சொல்.

சேர் + இன் + ஐ >  சே + ன் +   ஐ > சேனை ஆகும்.

சேர் என்பதில் ர் ஒழிந்ததற்குக் கடைக்குறை என்று இலக்கணத்தில் பெயர்.

இன் என்ற இடைநிலையில் இ ஒழிந்ததற்கு முதற்குறை என்று இலக்கணத்தில் பெயர்.

இவற்றை அடிப்படை இலக்கண நூலில் கண்டுகொள்க. இவை இங்கு சொல்லப்பட மாட்டா. இவை எல்லாம் ஏபிசிடி போன்றவை. இவற்றுக்கெல்லாம் பாடல்கள் சொல்லவேண்டியதில்லை.

இவைபோலும் சொற்குறைகள் சொல்லாக்கத்திலோ, கவிதையிலோ வேறேங்கும் பயன்பாட்டிலோ வரலாம்.

குறைச்சொல்லுக்குத் தொகை என்றும் பெயருண்டு,  சொல்லைத் தொகுத்தல்.

சேமித்தல் என்ற சொல்லில் சேர்மித்தல் என்று நீளாமல் சேமித்தல் என்றே குறுக்கி அமைக்கப்பட்டது.

சேட்டன் என்ற சொல்லில் குடும்பத்தில் முன் பிறந்து சேர்ந்தவன் என்ற பொருளில் சே(ர்)+( இ)ட்ட{வ}ன்> அடைப்புக் குறிகளுக்குள் உள்ள எழுத்துக்கள் மறைந்து,  சேட்டன் என்றானது. சேரிட்டன் என்று அமைத்து ரி என்பதை நீக்கிவிட்டாலும் வகரம் ஒழிய, - சேட்டன் என்றாகி அண்ணனையே குறிக்கும். இட்டவன் என்பதில் வகரம் குறுக்கக் காரணியாவது,  அன் என்பதும் அவன் என்பதும் ஒன்றுதான்.  அ + அன் என்பதுதான் அவன்.  வ என்பது வகர உடம்படு மெய். அது சொல்லின் ஓர்  உட்பகுதி அல்லாமல் புணர்ச்சியில் உண்டானது. இனி, இடு என்பதில் இகரம் களைந்து, டு என்பதை இணைத்தாலும்,  சே+ டு :  சேடு> சேடி  (சேடு+  இ)  என்று பெண்பாலாகும்.  சேடு+ அத்து+ இ > சேட்டத்தி என்று ஆகும்  இடைக்குறைந்தும்  சேத்தி> சேச்சி என்று தகரம் சகரமாகத் திரிந்து சொல் அமைந்துவிடும்,  சேத்தி எனபது மொழியில் மறைந்துவிட்ட சொல்.

தானை என்ற சொல்., சூழப்பட்ட அரசன் எதிரிக்குத் திருப்பித் தரும் அடியில் சேவை தரும் படை என்று பொருள். திருப்பித்தருதலால் தானை என்று வந்தது, தருவது என்ற சொல்லே தா> தான் இன் அம் >  தானம் என்றும் ஆனது,  தா என்ற வீட்டுமொழிச் சொல்லை ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் திருடிக்கொண்டனர்.  இதைத் தான் மீண்டெழுந்த தார் (தரும்) நிலை என்று சொன்னார் தொல்காப்பியனார்.  இது தரு என்றும் தா என்றும் வரும் சொல்லிலிருந்து வந்தது என்பதற்கு உரிய சொற்களின் வழியாக மூலத்தைக் காட்டியுள்ளார் தொலகாப்பிய முனிவர்.

தமிழிலே பலவாறு தா என்ற சொல் திரியும்,  தந்து ( தன் து ), தருவான் ( தரு), தாரான் ( தார் ),  தாடா ( தா அடா) என்பவற்றை நோக்கி அறிக. தந்தை என்ற சொல்லும் பிள்ளைகளைத் தருவோன் என்ற பொருள் உடையதுதான்.   தந்து ஐ என்றால் தருகின்ற ஐயன். இதுதான் தந்தை என்பது,

மொய்த்தவழி யொருவன் தான் மீண்டெறிந்த தார்நிலை (தொல். பொ. 72) என்றார் தொல்காப்பியர்.  பூசைக்குத் தானையும் சேனையும் தொடர்பற்றவை.  ஆகவே தானை என்பது பூசைமொழிச் சொல் அன்று. போர்பற்றிய கருத்துகள் பூசைமொழியில் பிற்காலத்து நுழைவுகள் ஆகும். பூசைகட்குத் தானை தேவையில்லை.  அரசர்களும் போர்மறவர்களும் பூசைமொழிக்குரியவர்கள் அல்லர்.  பூசைக்குரியவன் இறைவன் மட்டுமே.

சேட்டன் என்பது சேஷ்டன், ஜேஷ்டன்   என்றும் பூசப்படும். இவை வேய்வுகள் ஆகும்.

இவற்றைத் தொல்காப்பியர் மட்டுமே கூறியுள்ளார்.  வேறு எவனும் சொல்லவில்லை.  ஆதாலால் வேறு மேற்கோள்கள் இல்லை.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

எகரத்தில் தொடங்கி அகரத்தில் திரியுமா?

 இன்று இதனைத் தெரிந்துகொள்வோம். ஆனால் யாம் தலைப்புக்குள் அடங்கி எழுதப்போவதில்லை.

தமிழ்ப் பையன்கள்  ஒரு நடைப்பயிற்சிக்கு செல்லவேண்டி யிருந்தது.  ஆனால் அவர்களில் ஒருவன் இன்னும் உறங்கிக்கொண்டிருந்தான்.  ஒருவர் சொன்னர்: அந்தப் பையனை "ஒழுப்பி " விடு என்று!  இதன் காரணமாக மிகுந்த சிரிப்பொலி எழுந்துவிட்டது.  எகரம் ஒகரமாகத் திரியுமா என்பது திரிபுகளைக் கற்போர் அறிந்துகொள்ளவேண்டியதாகும். அந்தப் பையனைக் கேட்டபோது,  அவனுடைய சிற்றூரில் அப்படித்தான் சொல்வார்களாம்.

இவ்வாறு நாமறியாத திரிபுகளும் உலகில் தமிழிலும் ஏனை மொழிகளிலும் இருக்கும்.  எந்தக் கேள்விக்கும் யானே அறிந்தவன் என்று பதிலிறுத்துவிட இயலாது,

சீனக் கிளைமொழிகளில் எண்ணிறந்த திரிபுகள் உள்ளன.  இந்தோனேசியக் கிளைமொழிகளிலும் பற்பல. இந்தோ திரிபுகளின் அட்டவணை நூலென்றை நூலகத்தில் கண்டு சிலமணி நேரம் அதில் யாம் ஆழ்ந்துவிட்டோம்.

நாவு எப்படியும் திரும்பும்.  திரும்பாதது பேச்சில் பல்மட்டும் தானோ?

பகவனின் கீதைதான்  பகவத் கீதை. இங்கு பகவன் என்பது பகவத் என்று வந்து சிறப்பாகவே உள்ளது, 

பகவனதுகீதை.

இதில் அன் விகுதி குன்றி,

பகவது கீதை > ( இதில் உகரம் குன்றி )  > பகவத் கீதை,

இதற்குத் தமிழின் மூலம் சந்தியைச் சொல்லாமல் சமஸ்கிருதம் மூலம் சொல்லலாம்.

பகவத்  என்பது வேறுமொழி என்று சொல்கையில்,  தமிழ் இலக்கணத்துக்கு அங்கு வேலை இல்லை.

இன்னொரு சொற்றொடர்:  அதுலன் முதலி.

அதுலனது முதலி,  அதுலது முதலி,  அதுலத் முதலி.  இங்கு அன் கெட்டு, உகரமும் கெட்டது.

அதுலன் என்றால் இறைவன்.

இனி எகரம் அகரமாய்த் திரியுமா என்று பார்ப்போம்.

கெல்லுதல் என்ற வினைச்சொல் கல்லுதல் என்று திரியும். கெ>க = எ> அ.

இனி இவற்றைக் கவனிக்கவும்:

கத்து >  கது > காது,   ( ஒலி கேட்கும் உறுப்பு)

கத்து>  கது > கது+ ஐ > கதை.  ( ஒரு புனைசொலவு)

கது>  கதம்.  ( சங்கதம்:  இணைப்பாகச் சொல்லப்படுவது,  சமஸ்கிருதம்).

கது > கதி  ( சங்கதி)  சேர்த்துச் சொல்வது.

கது > கதறு   ( ஒலியெழுப்பல்).

கத்து > கது > கதை > காதை  ( கதைப்பகுதி)

காது> காதிப்.   (அல்காதிப்  -   அரபுச் சொல்லறிஞர் )

காது> கடைக்குறைந்து: விகுதி பெற்று   காப்பு>  காப்பியம்

சொல்லப்படும் நிகழ்வு அல்லது ஒலித்தொடர்.

எனப் பல திரிபுகள் காண்க.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

கேவலம் சொல்

 கேவலம் எனும் சொல்லை அறிவோம்.  இதற்குக் கேடு, கேதாரம் என்பனவும் ஒப்பீடு செய்வோம்.

ஒவ்வொரு மனிதனும் பிற மனிதருடன் தன்னை ஒப்பிட்டுக்கொண்டவனாய் ஒரு வலிமை பொருந்திய நிலையில்தான் இருக்க (வாழ) விரும்புகிறான், ஏதேனும் தாழ்வான செயல்களில் ஈடுபட்டு அதனால் பேர்கெட்டுப் போனவனும் அது பிறருக்குத் தெரியாதவாறு தன்னை மறைத்துக்கொள்கிறான். தன்னைத் தாழ்வாக நினைப்பவன் இல்லாமற் போய்விட்டாலும் அவனுக்கு அதனால் மகிழ்ச்சியே. தனது முன் கெடுவினைகளை அறியாதவனுடன் பழகும்போது அவனுக்கு மகிழ்ச்சிதான். இதைத்தான் வலிமை பொருந்திய நிலை என்று நாம் கூறுகிறோம். இந்த நிலைக்கு ஒரு கெடுதல் வந்தால் இதுதான்  வலம் கெட்ட நிலை ஆகும்.  இது "கெடு வலம்" மேவிய நிலை ஆகும்,   கெடுவலம் என்பது பின்னர் கேவலம்  என்று திரிந்து ஒருசொன்னீர்மை பெற்றது.  டுகரம்  (டு) வல்லொலி ஆகும்.. சொல்லை மென்மைப்படுத்த  ( மெலித்தல் மேவ)  டுகரம் வீழ்கிறது. கெடுவலம் >  கேவலம்.  இதுபோல் வல்லொலி கெட்ட இன்னொரு சொல்: கேது,  அதாவது 

வானத்தில் பார்த்தால் ஏழு கிரகங்கள் தாம் தெரிகின்றன.  சோதிடத்தைச் சரியாகச் சொல்வதற்கு ஒன்பது கிரகங்கள் வேண்டும்.  இரண்டு தெரியவில்லை,  இவற்றுக்குக் காரணப்பெயர்களைக் கொடுத்தார்கள்.  ஒன்று இராகு.  இன்னொன்று கேது,  பெரும்பாலும்  ( எப்போதும் நிகழ்வதில்லை)  கெடுதல் செய்வது கேது.  கேது கெட்டிருந்தால் மங்களம் இல்லை. திருமணம் தொடர்பானவை நிகழவில்லை என்றால் கேது கெட்டிருக்கிறது என்று சொல்வர். மணவாழ்வு கெட்டிருந்தால் கெட்டிருப்பது கேது,  இதற்குப் பெயரே கேது -  கெடுவது  என்பதிலிருந்து வந்த பெயர். கெடுப்பது எனினுமது,  கெடு என்பது கே என்றே திரிந்தது.  கேடாவது என்பதில் டாவ என்ற எழுத்துகள் மறைந்தன என்றும் கூறுதல் கூடும். இப்போது கேவலம் என்ற சொல்லின் திரிபுடன் ஒப்பீடு செய்து அறிந்துகொள்ளவும்,

கேது மங்களம் தருவோன் எனப்படுவதால்,  கே என்பது கேடிலது என்பதன் சுருக்கமாகவும் கொள்ளலாம்,  சிலசொற்கள் இருநிலையும் குறிக்கும்,  இதற்குக் காரணம் ஓரெழுத்தே முதலில் வந்தமை. இன்னொரு சொல்: கேதாரம் - கேடின்மை தருவது அல்லது கெடுதலை நீக்குவது.  கே - கேடின்மை; தாரம் - தரும் தொழுதலம். இதுபோல் வருவதால் இச்சொற்கள் முற்றிலும் இடுகுறிகளாகி விடுகின்றன.  அதனால் மொழிக்கு ஒரு தொல்லையும் இல்லை,  வேறு மொழிகளில் வெறும் ஒலிக்குறிப்புகள் மட்டுமே சொற்களாகிவிட்டன. தமிழில் இயற்சொற்கள் அல்லாதன விலக்குறுதல் வேண்டுமென்பது  புலவர் வாதம்.  இவ்வாதம் காலத்திற்கு ஏற்றதன்று.  ஒரு சொல் தமிழா அன்றா என்பதற்குக் காரணம் அறியாமை ஒரு பொருட்டன்று. ஏனெனில்  " மொழிபொருட் காரணம் விழிப்பத் தோன்றா" என்றார் தொல்காப்பியச் சொல்லதிகாரத்தில். எல்லாச் சொற்களும் காரணம் அறியப்பட்டன என்பர் தமிழ்ப்புலவர்.   பலசொற்கள் ஆய்வின்றி அறியப்படாமையின்!

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

திரு சிங்கப்பூர் சிவாஜி அவர்கள் மறைவு இரங்கல்

 

"சிங்கப்பூர் சிவாஜி"யாகச்    சீரி  னோடு

சிங்கைதனில் தங்குபுகழ்ச் சொந்தக் காரர்!

பெண்கள்- ஆ  டவர்பிள்ளை எப்பா லார்க்கும்

பண்களிலே இலயம்தந்தே அமிழ்ப்பா ராவார்

கண்கள்நீர் சொரிந்திடவும் பாடும்  வல்லார்

தண்தமிழால் மகிழ்வந்தும் பாடிச் செல்வார்!

அண்மையிலே அவர்நம்மைப் பிரிந்து போக

ஆனதற்கே இரங்குகிறோம் என்றே காண்போம்.

மாரடைப்பு என் கின்ற நோயைப் போல

மனிதர்க்குத் தீங்கிழைத்த நோயும் இல்லை.

ஓரடைப்பும் இல்லாத திறந்த உள்ளத்

துயர்ந்தோரைக் காப்பதற்கும் இல்லா நெஞ்சம்

சீருயர்ந்த கூர் இயற்கை தேர்ந்த தென்றோ?

செயலிழந்து கவலையிலே மனிதர் யாரும்.

பாரிலிச் சி   வாஜிபாடும் வாரி  வீச்சும்

ஓர்நாளே இனிவருமோ என்றோ காண்போம் ?

---- சிவமாலா.

கவிதையில் ஒரு என்று வருமிடத்தில் ஓர் வரலாம்.

காணொளி; திரு. P. முருகையன். 

நன்றி

குயவர்/குலாலர் - மண்வேலையர்கள்.

 இரும்பு பொன் முதலிய கண்டுபிடிக்கப்படுமுன் மண்வேலை செய்து தரையைக் குத்தித் தாம் பயன்படுத்திக்கொள்ளும் பொருள்களை மக்களுண்டாக்கிக் கொண்டனர்.  இப்போதுபோலவே  நாகரிகம் என்பது கண்டுபிடிப்புகளின் முன் செல்லும்  திறன் எதுவும் கொண்டிருக்கவில்லை. வேலைக்காரர்கள் அல்லது சாதிகள் பெருகுவதற்கு அவ்வப்போது மனிதன் அடைந்த முன்னேற்றமும் ஒரு காரணமாகும். உள்ள சாதிகளை அல்லது தொழிலர்களை ஏற்றுச்செல்லும் நிலையில் சமுதாயம் நின்றுவிட்ட படியால் ,  புதுத் தொழிலர்கள் சில புதிச்சாதிகளாக ஏற்புடைமை கொள்ளவில்லை. பழமை போற்றும் பண்பும் இதற்கு ஒரு காரணமாகும்.

மண்குழைத்துப் பாத்திரங்கள் செய்து புழங்குவது ஒரு மிக்கப் பழமையான தொழிலாகும்.

குசவனாகிய ஏலன் என்பவன் ( குச ஏலா)  இத்தகைய ஒரு தொழிலாளி,  திருநீலகண்டன் என்னும் குயவரும்  இத்தகையவர்.   குச என்பது குய என்று திரிவது  சகர யகரத் திரிபு.   வாசல்> வாயில் என்பதிலும் இதை உணரலாம்.

வேய்தல் என்பது அணிதல் என்றும் பொருள்தரும்,  வேய்> வேயம்> வேசம்> வேஷம் என்பதிலும் சகர யகரத் திரிபைக் காணலாம்.  வேஷம் ( வேயம் வேசம்) என்பது அணிகலன்களால்  அடையாள மாறுபாடு காட்டுவது ஆகும்.

பல் - பய்,   பலன்>< பயன். குல் > குய் என்றும் ஆகும்  குல் ஆலன் > குய் அவன்.

ஆல் என்பது கருவிப்பொருளுடைய ஒரு பண்டை உருபு   கத்தியால் வெட்டினான் என்பதில் ஆல் என்பது கருவி குறித்தது.  குலாலன் என்பதில் இந்த ஆல் உள்ளது. ஆல்+ அன் > ஆலன்.  ஆளன் என்பது கருதத்தக்க வேறுபாடு உடையதன்று,  பொருள் ஒன்றுதான்.

குய என்பது பேச்சுத் திரிபு போல் தோன்றினும் இது ஒரு வெளித்தோற்றமே.  ஆழ்ந்து ஆய்ந்தால் குய - குல் என்பன தொடர்புடையனவாகும்.

குயவர்கள் ஒரு காலத்தின் முக்கியத் தொழிலர்களாக இருந்தாலும் அவர்களின் முதன்மையில் சரிவு ஏற்பட்டது புதிய கண்டுபிடிப்புகளாலேதாம், இரும்பு பொன் என்பன பின் வந்து முன் இடம் கொண்டவை ஆகும், 

குயவர்கள் முன்னர் பூசாரிகளாகவும் இருந்துள்ளனர்.  இப்போதும் சில கோயில்களில் உள்ளனர் என்று தெரிகிறது.

குயவர் குபேரராகவும் வாழ்ந்ததுண்டு. இதை மகாபாரதம் காட்டுகிறது.  குவை என்றால் குவியல்,  செல்வக் குவியல்.  குவை> குபை. இது வகரப் பகரத் திரிபு. குபை+ ஏறு + அன் > குபேரன்.  சொல்லாக்கத்தில் றகரம் ரகரமாகிவிடும்,    ஏறிய செல்வக் குவியலை உடையோன்.  ஏறுதல் - மிகுதல்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

ஷாகல ஷாக என்ற ருக்வேத நூற்பகுப்பு

உருக்குவேதத்தில் 21 பகுதிகள் இருந்தன என்பர்,  இன்னும் பல பாடல்கள் அழிந்தன என்கின்றனர்,  இப்போது சிலவே கிடைத்துள்ளன.   தமிழிலும் பல நூல்கள் அழிந்தன,  அவை பெரும்பாலும் (பண்டைத் தமிழ்) இலக்கியங்கள். இவற்றை மீட்டுருவாக்குதல் இயலாத வேலை. இந்திய மொழிகளில் பாடியவர்கள் மிகுதி, கேட்டுப் பாதுகாத்தவர்கள் குறைவு. எஞ்சி இருப்பவற்றில் இன்றும் படிக்கப்படாமல் போய்க்கொண்டிருப்பவை பலவாம். இந்தியருள்ளும் குறிப்பாகத் தமிழருள்ளும் எங்களிடம் எல்லாம் உண்டு என்று சொல்வர் தவிர அவற்றை ஆழ்ந்து கற்போர் சிலரே  ஒருநாளில் ஒருவர்கூட இருக்கமாட்டார் என்பது என் எண்ணம்.

இந்த நூல்களும் அதன் பாட்டுக்களும் வெளியிலிருந்து இந்தியாவுக்குள் வந்தவை என்று வெள்ளைக்காரன் எழுதுதற்குக் காரணம்,   இவற்றை எல்லாம் மக்கள் தொடர்பு அற்றவையாக ஆக்கிலன்றி,   துணைக்கண்டத்தில் இறைநலக் கோட்பாடுகளைப் பின்னுக்குத் தள்ளி நாட்டை அரசாள்வதில் வெற்றி எதையும் காணவியலாது என்பதனால்தான். நாம் கூறும் வெள்ளையர்கள் என்போர் கிழக்கியந்தக் குழும்பினர் காலத்து இந்தியாவை தம் ஆட்சிக் குட்படுத்தியோர். இப்போது உள்ளவர்கள் எந்நிறத்தவர் ஆயினும் இதில் தொடர்பில்லாதவர்கள்.

மெக்காலே பிரபு கூறுவதை மேற்கண்ட மேற்கோளில் கண்டுகொள்வீர்.  இந்திய மொழிகளை ஆரிய மொழிகள் என்றும் அல்லாதன என்றும் பிரித்ததும் இதனால்தான். இதன்மூலம் ஆரியர், அல்லாதார் என்ற பகுப்புப் போராட்டம் சூடுபிடித்தது. ஆரியர் படையெடுப்பு நிகழ்ந்தமைக்கு எந்தச் சான்றுமில்லை.

தமிழும் சமஸ்கிருதமும் ஓர் அடிப்படையினவாகும்.  எடுத்துக்காட்டு:  அன்னம் என்பதும் அரிசி என்பதும் ஒரே காரணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு அமைந்த சொற்கள்.

ஆய்வு நெறிப்படுகை என்று பொருள்படுவதே ஷாகல ஷாக என்று வேதத்தில் மாற்றிச் சொல்லப்படுகிறது.  இதை "ஆகும் கலவை ஆக்கம்"   அல்லது கலவைப் பட்டியல் அல்லது பொருட்கலவைப் பட்டியல் என்று சொல்லலாம். ஒரே சொல் வேண்டுமானல் " அடைவு" அல்லது பொருளடக்கம் என்னலாம்.,  இங்கு  "ஆகும்"  என்பது பயன் தருவது ஆகும் என்று பொருள்.  இதை "ஆ" ( ஆகும்) என்று சுருக்கிவிடலாம்.  கல என்பது பொருளடக்கக் கலவை,  இறுதி ஷாக என்பது  ஆக,  அல்லது ஆக்கம்..

ஒலிப்பொருத்தம் உடைய சொற்களால் இதைப் பெயர்த்து எழுதினால்:  ஆகக்கூடிய கலப்புப் (பொருள்)ஆக்கம்  என்றுதான் வரும்.  ஆ கல ஆக > ஷாகல ஷாக.

ஆக என்பதை ஷாக என்றது தொல்காப்பியர் ஏற்றுக்கொள்ளாத திரிபு வகை. வேறுமொழி அன்று.

இதை censio  என்ற இலத்தீன் சொல்லால் மொழிபெயர்த்துள்ளனர்.

திரிபுகள் ஓர் எல்லைக்குள் இருக்கவேண்டும் என்பது தொல்காப்பிய முனிவரின் கொள்கை.  செய்யுளீட்டச் சொற்களில் திரிபுச் சொற்களையும் அடக்கினாரேனும்,  எல்லை மீறிய திரிதல்களை அவர் ஒதுக்கியே இலக்கணம் செய்தார்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

அரிசி , அன்னம் - சொல்லமைப்புத் தொடர்பு.

அரிசி என்ற சொல், எங்கும் பரவியுள்ள சொல்.  இது  இந்தியாவிலிருந்து கிரேக்க நாட்டுக்குப் பரவியது.  வ்ரிஹி > விரிஸே > பிரிசி( பாரசீகம்) > ஒரிசா (கிரேக்கம்) > ஒரைசா( இலத்தீன்) >ரி இஸ் >  ....   என்று விரிந்தது.  பின்னும் இங்குக் குறிக்காத  ஒவ்வொரு மொழியிலும் இது திரிந்து வழங்கத் தவறவில்லை. ஐரோப்பிய மொழித் திரிபுகள் இங்கு சொல்லப்படவில்லை.  அரிசிச் சாதம் என்பது ஒரிஸா சாதிவா என்று மாறிற்று.  அரிசி எங்கிருந்து பரவத் தொடங்கியது என்பதை ஆய்வாளர்கள் மொழித்திரிபுகளின் மூலமாகக் கண்டுகொண்டனர் என்று தெரிகிறது. பின்பு  ஆங்காங்குள்ள கதைகள் நூல்கள் உதவியிருக்கும்.

அன்னம் என்ற சொல் மேற்கண்ட ஆய்வில் தன்னை ஒளிகாட்டிக்கொள்ளவில்லை.  அன்னம் என்பது வெந்தது  ( சோறு) குறிக்கும்,  ஒரு பறவையையும் குறிக்கும்.

அரிசி என்பவை சிறியனவாக அருகருகே ஒன்றாக இருப்பவை.   அரு என்பது அண்மையவாக இருப்பவை என்று பொருள்படும்.

அன் என்பது அண் என்பதன் திரிபு அல்லது இன்னொரு வடிவம்.  அண் என்றால் அருகில் இருப்பது என்றே பொருள்.   அரு =  அண்.   ஆகவே  வெந்திருந்தாலும் வேகாவிட்டாலும் ஒன்றாகக் குவித்து வைக்கப்படும். அல்லது ஒரு மூட்டையிலோ மடையாகவோ வைக்கப்படும்.

அரி மற்றும் அண் என்றவை ஒருபொருள் அடிச்சொற்களிலிருந்து தோன்றி  ஒரே வகைப் பொருள்களாக  அர்த்தம் தெரிவித்துச் சொல்லமைப்பு ஒற்றுமை உடையனவாய் உள்ளன.   ஆகவே இச்சொற்கள் உருவாகுங்காலத்து  இவற்றை உருவாக்கியவர்கள் பொருளொருமைச் சிந்தனை உடையவர்கள் என்பது தெளிவாகிறது.

ஆகவே அரிசி அன்னம் என்பவை ஒரு களனில் தோன்றியனவாகும். 

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

 

சலசல ஒலியெழுப்பிய மரம் அடர்ந்த காடு. (அ.மா.மணிப்பிள்ளை)

 ஏறத்தாழ எனக்கு 23 அகவையாய் இருக்கும்போது, எனக்கு வயிற்றில் ஒரு வலி ஏற்பட்டு,  அது குடல்வால் நோய் என்று அறியப்பட்டு, அறுவை சிகிச்சை  நடந்தது. முடிந்த பின்,  என் காவல்துறை பயிற்சியாளர்கள் இல்லத்திற்குத் திரும்பினேன்.  அந்த இல்லத்தில் அன்றிரவு யாரும் இல்லை.  நான் ஒருவனே இருந்தேன். ஏறத்தாழ எட்டரை மணி இரவில், அந்த இல்லத்தின் பின்புறமிருந்து மிகக் கடுமையான சலசல ஒலி கேட்டது.  இது ஏதோ நீர்வீழ்ச்சியின் ஒலிபோல இருந்தது   தொடராகக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தது.

அப்போது அறுவைக் காயங்களின் கட்டு இன்னும் அவிழ்க்கப்படவில்லை.  என்ன இவ்வளவு சத்தம் என்று கவலை கொண்டு, ஏதோ தண்ணீர்க் குழாய்கள் உடைந்துவிட்டனவா என்று அறிய மெதுவாக நடந்து பின்னே இருந்த நிலப்பகுதிக்குச் சென்றேன்.  அது ஒரு மரம்  அடர்ந்த காடு.  

பின்னால் சென்ற பின் கடுமையான ஒலி இன்னும் அதிகமானது.  அங்கிருந்த மரங்களிடை நடந்து மெதுவாகப் போய்,  நின்றுவிட்டேன். உயரமான மரங்கள். ஒலியின் சலசலப்பு நிற்கவில்லை.  கொஞ்சம் நேரம் ஆனவுடன் அந்த ஒலி நின்றுவிட்டது. 

ஒரே இருட்டான இடம் ஆதலால் அங்கிருந்து மெதுவாக வந்துவிட்டேன். நான் என் இல்லத்து அறைக்கு வந்து சேர்ந்ததும் மீண்டும் முன் போல ஒலிக்கத் தொடங்கிவிட்டது.

பின்னர் சுமார் பத்துமணி இருக்கும்  இரவு.  உடன் வேலைசெய்யும் ஒரு பயிற்சியாளர் திரும்பிவந்திருந்தார்.  அவரிடம் சொல்லி, இருவரும் போய்ப் பார்க்கலாம் என்று கேட்டுக்கொண்டேன். அவர் இது பேய் உள்ள காட்டுப்பக்கம்,  நீ போய் படுத்துத் தூங்கு,  அடித்துவிடும் என்றார்.  அப்புறம் நான் உறங்கிவிட்டேன்.

மறுநாட் காலையில் அங்கு ஏதும் நடைபெறவில்லை.  விசாரித்தபோது,  முஸ்லீம்களின் நோன்புக்  காலத்தில் இரவில் பேய் இருக்கும் என்றனர்.  வினோத ஒலிகள் கேட்கும் என்று சொன்னார்கள்.அங்கு யப்பானிய காலத்துப் புதை குழிகளும் இருந்தன என்றனர்.

பேய் பிசாசு பற்றி அறிந்தவர்கள் இது என்னவாயிருக்கும் என்று உங்கள் கருத்துகளைத் தெரிவிக்கப் பின்னூட்டம் இடுங்கள்.

இந்தக் காட்டில் ஒலி எழுப்பக்கூடிய எதுவும் இருக்கவில்லை.

மெய்ப்பு பின்னர்.

துடியன் என்ற பழங்குடியோன் - சொல்.

 துடியன் என்ற பழங்குடியினனுக்கு இச்சொல் அமைந்தது எங்கனம் என்பதை ஆய்வு செய்வோம்.

அடித்து ஒலி எழுப்பும் தோற்கருவிகளி லொன்று  டுடும் டுடும் என்ற  ஆழ்ந்தெழும் ஒலியை ஏற்படுத்துகின்றது.  அவ்வொலியும் ஏதோ நெஞ்சில் எதிரெழுவதுபோல் கேட்பவன் உணர்கின்றான். ஒலி இவ்வாறு கேட்பினும் டுடும் என்பது துடும் என்று தான் மாற்றப்படுதல் வேண்டும்.  எனவே டுடும் என்பது தமிழில் துடும் என்றுதான் மாற்றப்பட்டு  துடுமெனல் ஒலி எனப்பெயர் பெறும்.

மதங் மதங், மதங் மதங்  என்று எழும் ஒலியைச் செய்யும் தோற்கருவி,  மதங்கம் என்று பெயர்பெற்றது போல்வதே இது. இவற்றை மொழிநூலார் ஒப்பொலிச் சொற்கள் என்பர். காகா என்று கத்துவதான பறவை, காக்கை என்று பெயர்பெற்றது ஒப்பொலிச் சொல்தான்.

கதம் என்ற சொல்,  கிருதம் என்று பூசைமொழியில் வந்தது போல,  மதமதங்கென்பது மிருதம் என்று வரும். அதுமட்டுமா?   அமிழ்தம் என்ற சொல்லும் அமிருதம் என்று மாறி ஒலிக்கும்.  அது ஏனென்றால் உங்களுக்கு அம் அம்  என்று கேட்கும் ஒலி,  பாடித் திரிந்து தாளமும் கொட்டிக்கொள்ளும் பாணனுக்கு  அம்ரு அம்ரு,  அம்ரு அம்ரு என்று கேட்டதனால் இடையில் ஒரு இர் இர் என்ற ஒலியைக் கொடுத்தால்,  அது உண்மையான ஒலியை இன்னும் நன்றாக ஒப்பித்தது போல இருந்தது என்பது காண்க. நாய் லொள் லொள் என்று குலைப்பது போல் உங்களுக்குக் கேட்டால் வெள்ளைக்காரனுக்கு பவ்வவ் பவ்வவ் என்று கேட்பதாகவே உணர்கிறான்.  சீனனுக்கு கவ்கவ்  கவ்கவ் என்று ஒலிப்பதாக உணர்கிறான். உலகில் பலநாடுகட்கும் சென்று மற்றமொழிக்காரன் எப்படிக் கேட்கும் ஒலிகளை ஒப்பொலிகளாக உணர்ந்து மீட்டொலி செய்கிறான் என்று தெரிந்துவாருங்கள். சில எடுத்துக்காட்டுகளில் ஒப்பொலிச் சொற்களில் ஒற்றுமையும் காணப்படும். காகம் காகா என்று கத்துகிறது என்று தமிழன் சொன்னாலும்  கரைகிறது என்ற சொல்லின்மூலம் "குரோ" என்ற காக்கைப் பெயர்  கரை என்பதனோடு ஓரளவு ஒத்துப்போகிறது என்பதும் அறிக.

மதங்கம் அல்லது மிருதங்கம்  மதங்க் மதங்க் என்று ஒலிசெய்வதாகச் சொன்னாலும் மலாய்க்காரன்  அது கடம்கடம்  அல்லது கடங்கடங்க் கடங்கடங்க் என்று ஒலிசெய்வதாகச் சொல்கிறான்.  மிருதங்கம் என்பது ஓர் ஒப்பொலிதான்.

துடும் துடும் என்ற சொல்லிலிருந்து துடு> துடி > துடியன் என்ற சொல் உண்டாயிற்று. துடி என்ற சொல்லே ஒலிக்குறிப்பில் ஏற்பட்ட சொல் தானோ? இதை இங்கு ஆய்வுசெய்யவில்லை.  இன்னொரு நாள்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

அரசுரவோர் லீகுவான்யூ திருமகள் மறைவு. துயரப்பாடல்.

 சிதைவிடத்தும்  ஒல்காத சீரியர் குவான்யூ

சீராட்டிப் பாராட்டி வளர்த்த பிள்ளை,

எதைஎதையோ யாஉயர்வும் பேறாய்க் கொள்க

என்றுபல கனவிடையே தவழ்ந்த பிள்ளை,

பதைபதைத்தோம்  ஈங்குயிரை நீங்கிச் சாய்ந்தே

பாரோர்கண் ணீர்வடிக்கும் தேரா நாளும்

உதயமாகும் சூரியனும் மறைந்து நோக்கும்

ஒருநாளாய்  ஆனதடி  என்னே துன்பம்.

பிரிந்துசென்ற உரவோர்லீ  சொரிந்து கண்ணீர்

பிரிவாற்றா நிலையில்நாம் இங்கே உள்ளோம்;

விரிந்தகல்வி மருத்துவராம் லீவெய் லிங்கின்

வெள்ளியசே வைதன்னைப் புகழ்ந்து சொல்வோம்;

சிறந்தசேவை இனும்பத்து  வருடம் கூடி

இருந்திருந்தால் பொருந்துமது என்றும் எண்ணும்

வருந்துதலும் பலரிடையே  கண்டோம்; நின்றே

அஞ்சலிசெய் கின்றோமே அமைதி கூர்க.

Condolences, RIP.

சிதைவிடத்தும்  ஒல்காத----  துன்பங்கள் வந்தாலும் துவண்டிடாத.

யா உயர்வும் -  எத்தகைய சிறப்பும்.

பேறு -  பாக்கியம்

கனவு - பெற்றோரின் கனவு

உயிர் நீங்கிச் சாய்ந்தே -  இறந்துவிட்ட,  காலமான

தேரா நாள் - பொல்லாத நாள்

சூரியன் மறைதல் -  துயரத்தின் குறிப்பு

உரவோர் -  சிறந்த அரசியல் அறிஞர் எனல் பொருட்டு

அவர் லீ இல்லையாதலால் அதற்குப் பதிலாக மக்கள் கண்ணீர் சொரிந்தனர்.

வெள்ளிய -  தன்னலமற்ற

நின்றே -  எழுந்து நின்று.

இனும் - இன்னும்.  தொகுத்தல் விகாரம்.

யா என்பது:   யாவை,    (எந்தப் பொருள்.)

யாது யா யாவை என்னும் பெயரும்
ஆவயின் மூன்றொடு அப் பதினைந்தும்
பால் அறி வந்த அஃறிணைப் பெயரே. தொல். சொல். 654

அறிக.

இரத்தன் தாத்தா என்றும் நம்முடன் இருப்பவர். ( இரங்கல்)

 இரங்குக தெருநாய்  அணுகிடில் என்றவர்

உறங்கிடம் தருவாய் எனவே பணித்தவர்

மறந்திட இயல்வதோ இரத்தன் தாத்தனை

இறந்தவர் அவரலர்  இருப்பவர் என்றுமே

பெரும்பணம் உறுநிலை வருதக  வெனினுமே

இரும்பென நெஞ்சுறாத்  தரும்பண் புடையவர்

கரும்பெனக் கனிவுடன் காத்தவர் பிறர்தமை

அருங்குணத் தவரவர் இருப்பவர் என்றுமே.

ஏழையர் எனினுமே  ஏறிநல் லுந்தினில்

ஊழினை வெல்வராய்ச் செல்கென நினைத்தவர்

ஆழுறு  கடல்புரை அகல்மனம் படைத்தவர்

வீழிறப் பிலாதவூழ் வெல்பவர் என்றுமே.

இரத்தன் தாத்தா அவர்களுக்கு இப்பாடல் இரங்கல்.

அவர் என்றும் மக்கள் மனத்தினில் இருப்பவர்.

இறந்தாலும் இறவாப் புகழுடையார்.

தகவு -  தகுதி சான்ற பெரும்பண்பு

கடல்புரை -  கடல்போல்

நெஞ்சுறா -  உள்ளத்தில் ஏறாத

வீழிறப்பு  -  இறந்து வீழ்தல்

ஊழ் - விதி

ஆழுறு -  ஆழமான

கடம்பர் என்பவர் - சொல்

 கடம்பர் யாரென்று தெரிந்துகொள்வோம்.

கடம்பர் என்போர் சங்க காலத்தில் வாழ்ந்த பழந்தமிழ்க் குடியினர். இதைத் தமிழ் இலக்கியங்களின் வாயிலாகத் தெரிந்துகொள்கிறோம். கடம்ப மரத்தின் பழங்களும் கடினமானவை. ஆனால் பழுத்தபின் உண்ணப்படுபவை ஆகும்.

கடு> கடம் > கடம்பு >  கடம்பர் என்று வந்து இதைக் காவல்மரமாகப் பராமரித்து  வந்த அந்த மக்களைக் குறிக்கும்.

அம். பு, அர் என்பன விகுதிகள்.

இம்மக்கள் தங்கள் வாழ்நாளில் கடினமான செயல்பாடுகளுடன் கடினமான பொருள்களையும் கையாண்டனர் என்பது கடம் என்ற முதற் பகவிலிருந்து நாம் அறிந்துகொள்வதாகும், கடம் என்பது கடந்து செயல்படும் கடின வாழ்வு என்று பொருள்படுகிறது. கடம் என்னும் சொல் வேங்கடம் என்ற சொல்லிலும் உள்ளது.  வெப்ப மிகுதியும் நடந்து கடப்பதற்கும் கடுமை உடைய இடம் என்றும் அதற்குப் பொருள்.  இன்னும் இதுபோல் பல உள. சங்கடம் என்பது தாம் தாண்டிச் செல்லக் கடினமான நிலை என்று பொருள்படும்..  தங்கடம்> சங்கடம் என, இது திரிபு ஆகும். கடம்ப மரங்களைக் காவல் மரங்களாக வைத்திருந்தமையால் இம்மக்கள் தங்களைக் காத்துக்கொள்ள நாடொறும் முயற்சி மேற்கொள்ளவேண்டி யிருந்ததை பு  என்ற விகுதி குறிப்பால் உணர்த்தும். வேறு சில சொற்களில் இவ்விகுதி வெறும் பொருளற்ற விகுதியாகவும் இருத்தலுண்டு, அர் என்பது பலர்பால் விகுதி.\

இம்மக்கள் பழங்காலத்தில் விளக்கவேண்டாத நிலையில் அவர்கள் வாழ்வு எத்தகையது என்று பிறமக்கள் அறிந்திருந்த ஒன்றாக இருந்திருக்கும்.  ஆனால் இற்றை நிலையில் நாம் அவர்களின் வாழ்வைச் சொல்லாய்வின் மூலம் சிறிது அறிந்துகொள்ளலாம். நாளடைவில் இவர்கள் வாழ்வு மாறியிருத்தல் இயல்பே.  இப்பெயரும் புழக்கத்திலிருந்து குறைந்திருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை

பிற்காலத்து, மண்ணை இறுக்கிக் காயவைத்துப் பாத்திரங்கள் செய்வோரும் கடம்பர் எனப்பட்டனர் என்று முடித்தல் உண்மையோடு படுவதாகும்.

கடு அம்பு அர் என்று பிரிப்பின்,   பெரிதும் அம்பு விடுதல் முதலிய வேட்டைகளில் ஈடுபட்டிருந்தனர் என்றும்  அறியலாம்.  அவர்களுக்குக் காவல் மரங்கள் பயன்பாட்டிலிருந்து கொடிய விலங்குகளை வீழ்த்திப் பிழைத்தனர் என்பதும் அறிக.

கடம்பு என்பது  ஓர் இருபிறப்பிச் சொல்.( இருவேறு (வேறுபட்ட) சூழல்களுக்கும் சொல்லாக்கத்திற்கும்  ஒப்ப இயலும் சொல் இருபிறப்பி ( அல்லது பல்பிறப்பி.)

இவர்கள் தமிழ் மன்னர்களின் குடிகளாக வாழ்ந்தவர்கள்.

கடம்பு என்பது கதம்பு  என்றும் திரியும். கலவை குறிக்கும் கலம்பு என்பதும் இதிற் கலந்து,  கதம்பம் என்பது கலவையைக் குறிக்கும்.  ( பூக்களின் கலவை)

கதம்பம் என்பது பல்பொருளொரு சொல்.

அம்மன் கடம்பவனப் பிரிய வாசினை எனப்படுவதால் ஆதியில் தேவியை வைத்து வணங்கியவர்கள் கடம்பவனத்தினரான கடம்பர்களே என்பது புலப்படும். தங்களைக் காப்பதற்கு அம்மனும் கடம்ப மரத்திற் தங்கினாள் என்று அவர்கள் பாராட்டினர்,  அது இன்றளவும் பாடப்படுகிறது.

துர்க்கா என்றால் எத்தடைகளையும் கடந்து துருவிச் சென்று - கா என்றால் காக்கும் அன்னை என்பதாம்.   துருவுதல்::  துரு = துர்,  கா - காப்பவள். என்று தமிழிற் பொருள்தரும்.  பிற மொழிகளில் வேறு விதமாகவும் பொருள்வரும்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர். 

சம்பவித்தல். சொல்.

1.   இருவர் நண்பர்களாய் இருந்தனர்.  ஓர் உடையாடலின்போது இருவரிடையேயும் ஒரு சண்டை வந்துவிட்டது.

இருவரிடையிலும் ஒன்று நிகழ்ந்தது.

 2.    ஒரு நீளுருண்டையில் எரிவாயு அடைத்து வைத்திருந்தார்கள்.  அதில் ஒரு வெடிப்பு ஏற்பட்டுவிட்டது.

இரு பொருள்களிடையிலும் ஒன்று நிகழ்ந்தது.

இந்நிகழ்வுகளைச் "சம்பவித்தன" என்பர்.

சம்பவித்தல் வந்த விதம்:

தம்  -  இரு பொருள்.

பு  - விகுதி.

அ -  அங்கு.

இ -  வினைச்சொல்லாக்க விகுதி.

பு அ வி > பவி. பவித்தல்.  இது பவித்தல் என்னும் சொல் அமைந்த விதத்தைக் காட்டுகிறது.

தம்பவித்தல்  > சம்பவித்தல்.  இது த - ச திரிபு.

தகரம் சகரமாகும்.

தாமே அல்லது தானே உண்டாகும் நிகழ்வு.  அல்லது இரு பொருள் சேர்ந்து உண்டாகும் நிகழ்வு, அல்லது ஒருபொருளில் உண்டாகுவது.

தம் என்பதன்றி தன் என்பதாலும் இவ்வாறு சொல் அமையும்;

தன்புஅ இ > தன்பவி> சம்பவி என்றுமாகும்.

மூலச் சொற்கள் அனைத்தும் தமிழே.

சமஸ்கிருதம் என்பது சம ஒலிப்பு உடையது என்று சொன்னோம். மேலுள்ளவற்றின்மூலம் இது மெய்ப்பிக்கப்பட்டது.

பாடித் திரிந்த பாணர்கள் இவ்வாறு சொற்களில் புதுமை புகுத்தினர்.

சம்பவம் என்பதை சம்பவ் என்று குறுக்கிவிடலாம்.  இதில் கருதத்தக்க புதுமை ஒன்றில்லை.  நீட்டலும் குறுக்கலும் எல்லா மொழிகளிலும் இருக்கின்றன.

தம் தன் என்பன சம் என்பதன் அடிச்சொற்கள்.

இவற்றால் பூசை மொழி நன்றாகவே வளர்ந்து நிறைவடைந்தது.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

காதகன் - பொருண்மையும் ஆக்கமும்.

 காதகன் என்ற சொல்லைக் கவனித்து அது எவ்வாறு அமைந்தது என்று கண்டுபிடிப்போம்.

இச்சொல்லில் காது,  அகம் என்ற இரு சொற்கள் உள்ளனவென்று மேலோட்டமாகத் தோன்றினாலும், இச்சொல்லுக்குக் கூறப்படும் பொருண்மையுடன் இவை பொருந்தினவாக உறுதிசெய்யமுடிய வில்லை. இதன் பொருளாவன:  கொலைஞன், திட்டமிடுவோன், பீடிக்கும் செயல்கள் புரிவோன் எனப்பல கூறப்படுகின்றன.  கெட்டவனுக்குள்ள 108 சொற்களில்,  காதகன் என்பதும் ஒன்றாக அறியப்படுகின்றது. காதால் கேட்டதை அகத்தில் வைத்துக் கெடுதல் செய்வோன் என்பது  மிக்க ஆழமாகச் செல்லாத முடிபு என்று சொல்லவேண்டியுள்ளது.

சொல்லில் உள்ள தகன் என்ற பகவினை முதலில் எடுத்துக்கொள்வோம்.  தகு+ அன்> தகன்,  இதைத் தகவன் என்பதன் சுருங்கிய வடிவமாகக் கொள்ளலாம். இதன் பொருள், தக்கவன் என்பது.  அழிதகன் என்ற இன்னொரு சொல்லும் உள்ளது. இச்சொல்லை ஒப்பீடு செய்யலாம்.  அழி என்ற முன் சொல்லினால் தகன் என்பது தகுதி அழிந்தவன்,  ஆகவே தகுதி இழந்தன்வன் என்று பொருண்மை பெறுகிறது.

இச்சொல் (காதகன்) காட்டும் பொருண்மைகளால்,  இங்கும் காதகன் என்பது ஒருவகைத் தகுதியழிந்தவன் என்று போதருகிறது.  தகன் என்ற பகவு இப்பொருள் தருவதால், இனிக் கா என்பதன் தரவு யாது என்று அறியவேண்டும்.

கா என்பது ஒரு திரிபுப் பகவு ஆகும்.  கடு என்பதே கா என்று திரிந்துள்ளது.  கடு தகவு என்பதே சொல்.  இஃது திரிந்து  கா என்று ஆகியுள்ளது.  காடு என்ற சொல்லும் கா என்று திரியும்.  காவு என்றும் திரியும்.  ( ஆரியங்காவு).

கடு> காடு.  முதனிலைத் திரிபு.

கடு >  காடு> காடி.   ( கடு+ இ).  முதனிலை நீண்டு விகுதி ஏற்றல்.  ( எ-டு:  சீமைக்காடி).

கடு> காடு> கா.  (முதனிலை நீண்டபின் கடைக்குறை).

காவல் உள்ள இடம் கடுமையான இடம் என்றே கருதப்படுவது.  எளிதில் சென்று வரமுடியாத இடம்,

காதகன் என்பவன் கடினமான தன்மைகள் உள்ளவன் ஆவான்.  கடுத்தல் என்ற சொல் தன் டுகரம் இழந்து கா என்று நீண்டது.  (கடைக்குறையும் நீளுதலும்.). டுகரம் இழப்பின் சொல் நீளவேண்டும். ஒரு குறில்மட்டும் இருந்து சொல்லாதல் பேச்சுக்கு எளிதாகாது.  இத்திரிபில் ஒலிநூல் நுட்பம் உள்ளது.

கடுதகன் >  காதகன்.  இச்சொல் சென்று சேரும் மனிதனுக்குச் சொன்ன எல்லாம் கடு (கடுமை> கொடுமை)   என்பவற்றில் அடங்கியுள்ளது காண்க.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்