இங்கு யாம் சொல்லப்போகின்றவை, ஏறத்தாழ இருபது ஆண்டுகளாக
யாம் சொல்லிவருபவை தாம். ஆராய்ச்சி என்று கடுமையாக ஒன்றிலும் ஈடுபடுவதில்லை.
அணுகுதல் என்ற வினைச் சொல்லை எடுத்துக்கொள்வோம். இதன்
வினைப்பகுதி அண்> அணு > அணு(கு)> அணு(கு)(தல்) என்பதுதான்.
அண் என்ற மூலச்சொல்லுக்கு இடைவெளியின்றி அருகிலிருப்பது
என்பதுதான் பொருள். இந்த அண் என்பது அன் என்றும் திரியும். அப்புறம்
பு என்னும் விகுதி பெற்று அன்பு என்றாகும். அன்பு என்றால் - சொல்லமைப்பில் என்ன தெரிவிக்கிறதென்றால்- இருவர் அணுக்கம் அடைந்துவிட்டனர் என்பதைத் தெரிவிக்கிறது. இந்தச் சொல்லை எடுத்து உங்களுக்கு மனநிறைவு உண்டாகுவண்ணம் வரையறவு செய்துகொள்ளலாம். யாம் சொல்வது சொல்லைப் பிரித்து அறிந்த அமைப்புப் பொருளை மட்டுமே. சொற்பொருள் என்பது வேறு. சொல்லமைப்புப் பொருள் என்பது வேறு.
அண் > அன் என்று திரிகிறது. பின் உகரச் சாரியை பெற்று அனு என்றாகும். அன்> அனு>அனுசு> அனுசன் என்று ஆகிப் பிறப்பில் ஒருவனுக்கு அடுத்து உள்ளவனைக் குறிக்கிறது. அடுத்ததிலும் பின் உள்ளவனைக் குறிப்பது வழக்கு ஆகும். இந்த பின்மைப் பொருள் சொல்லின் உடைசல்களில் இல்லை. பயன்பாட்டில் உண்டாவதாகும். ஆனால் தம்பி என்ற சொல் தம்+பின் என்ற இரண்டு துணுக்குகளின் திரிபாக இருப்பதால், பிறப்பால் பின்மை என்பது சொல்லிலேயே வந்துவிட்டது. அனுசன் என்பதில் இப்பின்மைக் கருத்து வழக்கினால் அல்லது பயன்பாட்டினால் வருகின்றமையின், காரண இடுகுறி ஆகின்றது. தம்பி என்பதிலும் இப்பிறப்புப்பின்மை முழுமையாக வந்துவிட்டதா என்றால், இல்லை; அது இடத்தால் பின்மை அன்று. அதாவது காலத்தால் பின்மை. இன்னும் வரிசையில் பின்னால் நிற்பவனைக் குறிக்காது; அடுத்துப் பேருந்தில் ஏறப்போவோனைக் குறிக்காது( காலம், இடம் இரண்டும்). அது ஒருதாயிலிருந்து முன் பிறந்தோனுக்கு அடுத்துப் பிறந்தோனைக் குறிக்கிறது. ஆகவே அனுசன் என்பதில் இப்பொருண்மை இல்லையாதலால், வழக்கிலுளமை கருதி, காரண இடுகுறியே ஆகும்.
அனுசன் என்பதில் சு இடைநிலை; அன் ஆண்பால் விகுதி.
இது பின் அனுசன்> அனுஜன் என்று மாறிவிட்டது. வடவெழுத்து ஒரீஇ நோக்கின், அனுசன் என்பதே அதன் வடிவம் ஆகும்.
இராமனுக்கு அனுசன், இராம+ அனுசன் > இராமானுசன்> ~ஜன் ஆகும்.
ஜன் என்பதைப் பிறப்பு என்று கொண்டாலும், அடுத்து என்பது வழக்கினால்
பெறப்படுவதே ஆகும். அடுத்து அல்லது பின் என்பதைக் கல்லி எடுத்தற்கு
இப்படிச் செல்லலாம்:
இராம +
அன் +
உ +
ஜன்.
உ என்ற சுட்டு, பின்மையும் காட்டும். எடுத்துக்காட்டு: உப்பக்கம் என்ற
சொல்.
இதிலுள்ள பிற சிறப்புக்களைப் பின் அறிவோம்.
தட்டச்சுப் பிறழ்வு காணப்படின் பின் சரிசெய்யப்படும்.
யாம் சொல்லிவருபவை தாம். ஆராய்ச்சி என்று கடுமையாக ஒன்றிலும் ஈடுபடுவதில்லை.
அணுகுதல் என்ற வினைச் சொல்லை எடுத்துக்கொள்வோம். இதன்
வினைப்பகுதி அண்> அணு > அணு(கு)> அணு(கு)(தல்) என்பதுதான்.
அண் என்ற மூலச்சொல்லுக்கு இடைவெளியின்றி அருகிலிருப்பது
என்பதுதான் பொருள். இந்த அண் என்பது அன் என்றும் திரியும். அப்புறம்
பு என்னும் விகுதி பெற்று அன்பு என்றாகும். அன்பு என்றால் - சொல்லமைப்பில் என்ன தெரிவிக்கிறதென்றால்- இருவர் அணுக்கம் அடைந்துவிட்டனர் என்பதைத் தெரிவிக்கிறது. இந்தச் சொல்லை எடுத்து உங்களுக்கு மனநிறைவு உண்டாகுவண்ணம் வரையறவு செய்துகொள்ளலாம். யாம் சொல்வது சொல்லைப் பிரித்து அறிந்த அமைப்புப் பொருளை மட்டுமே. சொற்பொருள் என்பது வேறு. சொல்லமைப்புப் பொருள் என்பது வேறு.
அண் > அன் என்று திரிகிறது. பின் உகரச் சாரியை பெற்று அனு என்றாகும். அன்> அனு>அனுசு> அனுசன் என்று ஆகிப் பிறப்பில் ஒருவனுக்கு அடுத்து உள்ளவனைக் குறிக்கிறது. அடுத்ததிலும் பின் உள்ளவனைக் குறிப்பது வழக்கு ஆகும். இந்த பின்மைப் பொருள் சொல்லின் உடைசல்களில் இல்லை. பயன்பாட்டில் உண்டாவதாகும். ஆனால் தம்பி என்ற சொல் தம்+பின் என்ற இரண்டு துணுக்குகளின் திரிபாக இருப்பதால், பிறப்பால் பின்மை என்பது சொல்லிலேயே வந்துவிட்டது. அனுசன் என்பதில் இப்பின்மைக் கருத்து வழக்கினால் அல்லது பயன்பாட்டினால் வருகின்றமையின், காரண இடுகுறி ஆகின்றது. தம்பி என்பதிலும் இப்பிறப்புப்பின்மை முழுமையாக வந்துவிட்டதா என்றால், இல்லை; அது இடத்தால் பின்மை அன்று. அதாவது காலத்தால் பின்மை. இன்னும் வரிசையில் பின்னால் நிற்பவனைக் குறிக்காது; அடுத்துப் பேருந்தில் ஏறப்போவோனைக் குறிக்காது( காலம், இடம் இரண்டும்). அது ஒருதாயிலிருந்து முன் பிறந்தோனுக்கு அடுத்துப் பிறந்தோனைக் குறிக்கிறது. ஆகவே அனுசன் என்பதில் இப்பொருண்மை இல்லையாதலால், வழக்கிலுளமை கருதி, காரண இடுகுறியே ஆகும்.
அனுசன் என்பதில் சு இடைநிலை; அன் ஆண்பால் விகுதி.
இது பின் அனுசன்> அனுஜன் என்று மாறிவிட்டது. வடவெழுத்து ஒரீஇ நோக்கின், அனுசன் என்பதே அதன் வடிவம் ஆகும்.
இராமனுக்கு அனுசன், இராம+ அனுசன் > இராமானுசன்> ~ஜன் ஆகும்.
ஜன் என்பதைப் பிறப்பு என்று கொண்டாலும், அடுத்து என்பது வழக்கினால்
பெறப்படுவதே ஆகும். அடுத்து அல்லது பின் என்பதைக் கல்லி எடுத்தற்கு
இப்படிச் செல்லலாம்:
இராம +
அன் +
உ +
ஜன்.
உ என்ற சுட்டு, பின்மையும் காட்டும். எடுத்துக்காட்டு: உப்பக்கம் என்ற
சொல்.
இதிலுள்ள பிற சிறப்புக்களைப் பின் அறிவோம்.
தட்டச்சுப் பிறழ்வு காணப்படின் பின் சரிசெய்யப்படும்.
சிந்தனை செய்ய வேண்டிய விளக்கம்.. அருமை.. மகிழ்ச்சியும் நன்றியும் பாராட்டும்
பதிலளிநீக்குநன்றியும் வணக்கமும். தங்கள் வள்ளுவர் இயக்கத்தில் இணைந்துள்ள அன்பர்கட்கும் எங்கள் வாழ்த்துகள் உரியனவாகுக.
பதிலளிநீக்கு