புசி போசனம் - பொதிதல் தொடர்பு.

போஜனம் என்ற சொல் நாம் அடிக்கடி கேட்பதுதான்.  சிலர் இச்சொல்லை விரும்பிப் பயன்படுத்துவர்.  இதற்கு நேராக இப்பொழுது வழங்கும்  சொல் விருந்து என்பது.  உணவு விருந்து நடைபெறும் அழைப்பிதழ்களில் என அச்சிடப் படுவது வழக்கம்,

இது புசி என்ற வினைச்சொல்லினின்று எழுகிறது..

முன்  ஓர்  இடுகையில்  முனிவர் - மௌனம் என்ற சொல்லை விளக்கியிருந்தோம். முனி > மோனம் என்று திரிந்தபின் அதிலிருந்து மௌனம் எனற சொல் உருவாக்கப்பட்டது.  முனியிலிருந்து மோனம் வரை செந்தமிழ்த் திரிபு.  உகரம் (மு)  இங்கு ஓகாரமாகத் (மோ)  திரிகிறது,  அதிலிருந்து மௌ என்பது எல்லை கடந்துவிட்டபடியால் அதைச் செந்தமிழியற்கை எனல் கடினமே.

 இதுபோல வரைமீறல் திரிபுகளுக்கு இன்னொரு மொழியை உருவாக்கி அதிலிட்டு வைத்தனர். அப்படிச் செய்வதால் செந்தமிழில் பலமடித் திரிபுகள் ஊறுவது ஒரு கட்டுக்குள் வைக்கப்படும்.

புசித்தல் >  புசி >  புசி  +  அன் + அம் =  போசனம் என்று வரும்,  புசியம், புசியனம், புசனம், பூசம்,  பூசனம் என்பன போலும் ஒரு வடிவுக்குள் நின்றிருந்தால் இதில் திரிபு மிகையாய் இருந்திருக்காது. 

புசி என்பது விகுதி ஏற்றுப் போச(னம்)   என்று வந்ததற்கு ஒரு காரணமு முண்டு. புசி என்பது பொதி ( பொதிதல்)  என்ற சொல்லுடன் பிறப்புறவு உள்ளதாகும்.  பொதி என்பதன் தி இங்கு சி ஆனது த > ச திரிபு விதியிற் படும்,  பொதி > போதி  > போசி+ அம் + அம்  = போசனம் எனலாக, முதனிலை நீண்டு அன்  அம் விகுதிகள் இணையப் போசனமானது. உணவினை வயிற்றுக்குள் பொதிந்து பசியை ஆற்றிக்கொள்வதற்குரியதே போசனம் ஆகும்.  போதி என்று திரிபுகொண்டால் போதித்தல்  கல்வி கற்றுத்தருதல் என்பதனோடு மலைவதால் புசி > போசனம் ஆனது. இது சுருங்கச் சொல்வதுடன் உகரம் ஓகாரமாதலாகிய திரிபுடன் ஒருப்பட்டு நிற்கின்றது.  புசி என்பதன் அடிச்சொல் பொதிதல் ஆதலான் மீண்டும் பொ>போ என்று திரிவது பொருந்துகிறது.

மேலும் முனி > மோன முதலிய திரிபுகளுடன் ஒரு கட்டுக்கொள்கிறது என்று அறிந்து மகிழ்க.

பிழைகள் திருத்தம் பின்.